Kratochvil Stanisław Psychoterapia Kierunki metody badania (11)
150 2
Grochola Katarzyna Podanie o milosc
20 (315)
Parsons Tony Mezczyzna i chlopiec
Sandemo Margit Saga O Ludziach Lodu
K. J. Yeskov Ostatni Wladca Pierscienia (4)
14 (2)
Robert A. Heinlein Drzwi do lata
Andrzej Sapkowski Pani Jeziora
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dla prawid³owego rozwoju emo-cjonalnego jednostki konieczne jest jednak zachowanie prze-wagi znaczenia i si³y przyci¹gania ¿ycia szkolnego.Gdy bo-wiem taka grupa stanie siê bardziej ponêtna i przykuwa silniejuwagê i aktywnoœæ ucznia ni¿ szko³a, powstaj¹ konfliktyi stany psychiczne burz¹ce równowagê emocjonaln¹.Trzeci przypadek stanowi radykaln¹ odmianê poprzedniego.Nieformalne œrodowisko kole¿eñskie decyduj¹co dominujeatrakcyjnoœci¹ nad œrodowiskiem szkolnym powoduj¹c uciecz-kê dziecka ze szko³y.W ka¿dym z tych przypadków g³Ã³wn¹ rolê odgrywa mo-¿liwoœæ zaspokojenia wszystkich albo najbardziej intensyw-nych potrzeb danej jednostki w którymœ z konkuruj¹cychœrodowisk przy zachowaniu pewnej wspólnoty, jaka miêdzyczterema g³Ã³wnymi potrzebami zachodzi.Nale¿ycie — w od-czuciu dziecka — zaspokojona potrzeba aktywnoœci przynosibowiem zazwyczaj tak¿e uznanie spo³eczne, wzrost afiliacjii tym samym wzmocnienie poczucia bezpieczeñstwa.Aktywnoœæ dziecka w grupie kole¿eñskiej, a wiêc naj-' Odsy³amy tu Czytelnika do tomów 7, 8 i 10 „Biblioteki Psycholo-gicznej137czêœciej rówieœniczej, ma tak wielk¹ si³ê przyci¹gaj¹c¹, ¿e roz-wija siê bez ingerencji, a przede wszystkim bez wydatnegoudzia³u doros³ych.Cz³onkowie grupy równolatków maj¹ wy-pracowane ró¿norodne hierarchiczne pozycje spo³eczne.Tutajrównie¿ istnieje przewodnictwo i okreœlona zale¿noœæ pozo-sta³ych cz³onków od przywódcy.Ale stosunki górowaniai przewodzenia (dominacji) oraz podporz¹dkowania siê i ule-gania (submisji) maj¹ inny charakter i s¹ przez ucznia prze¿y-wane ró¿nie: inaczej, je¿eli podporz¹dkowuje siê koledze, na-wet wiekiem nieco starszemu, i inaczej, jeœli poddania siêkierownictwu wymaga doros³y.Z regu³y ³atwiejsza, a nawetatrakcyjniejsza, jest pierwsza sytuacja.Trudniejszy dla ucz-niów mo¿e byæ drugi przypadek, kiedy trzeba oddaæ doros³yminicjatywê kierowania w³asnym postêpowaniem.Jest tojeszcze jeden bardzo wa¿ny argument przemawiaj¹cy za ko-niecznoœci¹ wypracowania przez rodziców i nauczycieli (przezwszystkich wychowawców) w³aœciwego autorytetu, któryumo¿liwi ustalenie korzystnej i wartoœciowej dla obu stronwspó³pracy.WiêŸ emocjonalna pe³ni w tym wa¿n¹ rolê.Wœród kolegów i rówieœników ka¿dy uczeñ znajduje dlasiebie osoby znacz¹ce, sam bywa tak¹ osob¹ dla innych.Natej zasadzie tworz¹ siê pary kole¿eñskie i pary przyjació³.Do-konuje siê to jednak w innej atmosferze emocjonalnej panu-j¹cej wœród rówieœników.Chodzi o to, aby stosunek konie-cznej zale¿noœci miêdzy dzieckiem i doros³ym, jakkolwiek wy-pe³niony innymi treœciami intelektualnymi i emocjonalnymi, Ldawa³ satysfakcjê m³odym i stwarza³ wiêŸ miêdzy nimi i do- sros³ymi wychowawcami, irWskazane powy¿ej trzy podstawowe œrodowiska zawieraj¹ Fró¿norodne Ÿród³a uczuæ zmuszaj¹c dziecko do ustosunkowa- Cni¹ siê do nich, do postêpowania w okreœlony sposób, jakkol- vwiek nie zawsze poprawnie i skutecznie.Zachowanie siê w ró¿- t'maitych sytuacjach ¿ycia, codziennie tocz¹cego siê w poszczê- c138Ryæ.10.Wykres ukazuje p³ynnoœæ przyjaznych kontaktów ch³opców i dziew-cz¹t.Najbardziej zmienne s¹ uczucia przyjazne u dziewcz¹t i ch³opców miê-dzy 5—8 rokiem ¿ycia.Wyj¹tkowo umiarkowan¹ zmiennoœæ obserwuje siêmiêdzy 10—12 rokiem ¿ycia u ch³opców.PrzyjaŸñ wœród dziewcz¹t jestszczególnie zmienna ok.jedenastego roku.Trwa³oœæ przyjaŸni wzrasta wy-.raŸnie dopiero w wieku dorastania (ok.piêtnastego roku ¿ycia) (wg J.E.Hor-rocks i W.R.Thompson, 1946; cyt.E.B.Hurlock)gólnych krêgach ka¿dego œrodowiska, w m³odszym wiekuszkolnym prowokuje do zastanawiania siê nad sob¹, nad swo-im zachowaniem.W tych warunkach rozpoczyna siê trudnyproces kszta³towania obrazu w³asnej osoby, który —powstaj¹c — stanowi równie¿ wa¿ne Ÿród³o emocjona³noœci.Coraz czêœciej prze¿ywa siê zadowolenie z siebie — g³Ã³wniewówczas, gdy doznaje siê powodzenia, którego wartoœæ po-twierdza jakakolwiek forma spo³ecznego uznania w postacichoæby drobnego gestu wyra¿aj¹cego aprobatê otoczenia do-139ros³ego lub kole¿eñskiego [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
