306 28 (2)
Terry Pratchett 19 Ostatni Bohater
012 06 (3)
rozdzial 01 (296)
rozdzial 02 (16)
Chmielewska Joanna (Nie)boszczyk maz (5)
niesmiertelnosc dla wybranych
122 2 (7)
Chap09
wiedza i zycie2
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Czynniki ryzyka proarytmii to: napadowa tachykardi¹ komorowa, choroba organiczna serca, g³Ã³wnie z ma³¹ (21,3 kPa (160 mm Hg) i rozkurczowego ^14,7 kPa (110 mm Hg), nadmiernym przyrostem masy cia³a, bia³komoczem $?2g/24 h, zwiêkszeniem kreatyninemii ^177 (imol/1, zmniejszeniem liczby p³ytek krwi i$100xl09/!, urykemi¹ >300 u.mol/1, hipokalciuri¹ 18,7/12 kPa (140/90 mm Hg), zaœ w wieku starszym ciœnienie > 21,3/12,7 kPa (160/95 mm Hg) — decyduje wiek biologiczny, a nie metrykalny.Wystêpowanie ciœnienia têtniczego o ww.wartoœciach jest wskazaniem do rozpoczêcia leczenia farmakologicznego.Chocia¿ u chorych tych istnieje mo¿liwoœæ stosowania leków hipotensyjnych wszystkich 4 g³Ã³wnych grup (leki moczopêdne, sympatykolityczne, inhibitory kana³Ã³w wapniowych, inhibitory konwertazy angiotensyny l), nale¿y unikaæ leków pog³êbiaj¹cych wystêpuj¹ce w cukrzycy zaburzenia gospodarki wêglowodanowej i lipidowej (leki moczopêdne, leki p-ad-renolityczne), purynowej (leki moczopêdne) i uk³adu autonomicznego (leki moczopêdne, leki p-adrenolityczne pozbawione w³asnej aktywnoœci sympatykomime-tycznej) — leki te nasilaj¹ wystêpuj¹c¹ u chorych na cukrzycê impotencjê i sk³onnoœæ do hipotensji ortostatycznej.Lekami przeciwnadciœnieniowymi z wyboru u chorych na cukrzycê, wykazuj¹cych prawid³ow¹ czynnoœæ wydalnicz¹ nerek, s¹ inhibitory konwertazy angiotensyny I (ACE-I) oraz antagoniœci wapnia.Wymienione leki pozbawione s¹ niepo¿¹danych dzia³añ metabolicznych (nie pogarszaj¹ gospodarki wêglowodanowej, lipidowej i purynowej, natomiast poprawiaj¹ wra¿liwoœæ tkanek na insulinê), hamuj¹ progresjê nefropatii cukrzycowej oraz zmniejszaj¹ przerost miêœnia sercowego oraz miêœni g³adkich naczyñ.U chorych z rozpoczynaj¹c¹ siê niewydolnoœci¹ nerek stosowanie ACE-I musi byæ intensywnie monitorowane ze wzglêdu na mo¿liwoœæ wyst¹pienia hiperkaliemii.U chorych na cukrzycê stwierdza siê bowiem du¿¹ czêstoœæ hipoaldosteronizmu hiporeninowego.Nie nale¿y wiêc kojarzyæ ACE-I z lekami przeciwkaliuretycznymi (spironolaktony, triamteren, amiloryd) ani te¿ lekami p-adrenolitycznymi (te ostatnie upoœledzaj¹ nap³ywK-^do komórek).W razie kardiologicznych wskazañ do stosowania leków p-adrenolitycznych nale¿y preferowaæ preparaty dzia³aj¹ce kardiowybiórczo (atenolol, metoprolol, acebutolol), pamiêtaj¹c o tym, ¿e mog¹ one maskowaæ objawy hipoglikemii i nasilaæ nietolerancjê wêglowodanów, hiperlipemiê i objawy mikroangiopatii(chromanie przestankowe).Diuretyki nale¿y stosowaæ tylko u chorych na cukrzycê wykazuj¹cych obrzêki niepodatne na leczenie dietetyczne.Przy stosowaniu tych leków nale¿y monitorowaæ stê¿enie potasu w osoczu krwi.Wœród innych leków stosowanych w leczeniu nadciœnienia têtniczego u chorych na cukrzycê wymieniæ nale¿y prazosynê i urapidii (nie wykazuj¹ niepo¿¹danych efektów metabolicznych).W razie stosowania minoksydiiu lub dihydralazyny nale¿y równoczeœnie stosowaæ diuretyki (pierwsze dwa leki powoduj¹ retencjê251sodu i wody).Uwzglêdniaj¹c czêste wystêpowanie u chorych na d³ugotrwa³¹ cukrzycê neuropatii uk³adu wegetatywnego, nie nale¿y u nich stosowaæ klonidyny, metyldopy lub innych sympatykolityków wywo³uj¹cych hipotensjê ortostatyczn¹.LECZENIE NADCIŒNIENIA TÊTNICZEGO W CHOROBACH NEREKPraktycznie ka¿da choroba nerek mo¿e byæ przyczyn¹ lub wa¿nym ogniwem w powstawaniu nadciœnienia têtniczego.Z jednej strony choroby nerek (glomeru-lopatie pierwotne lub wtórne, zwyrodnienie torbielowate nerek, nefropatie uwarunkowane metabolicznie, pierwotne nefropatie kanalikowo-œródmi¹¿szowe, choroby naczyñ nerkowych pierwotne i wtórne, jednostronne choroby nerek, nowotwór, hipoplazja nerki, reninoma, nerka refluksowa) mog¹ byæ przyczyn¹ nadciœnienia têtniczego, z drugiej zaœ nerki s¹ docelowym narz¹dem uszkadzanym przez przewlek³e nadciœnienie.W obu przypadkach intensywne leczenie nadciœnienia têtniczego jest czynnikiem zwalniaj¹cym progresjê istniej¹cej nefropatii.LECZENIE NADCIŒNIENIA TÊTNICZEGO U CHORYCH Z CHOROBAMI MI¥¯SZU NERKOWEGOU wiêkszoœci chorych z chorobami mi¹¿szu nerkowego nadciœnienie jest nastêpstwem zarówno nadmiernej retencji Na^ jak i zwiêkszonego oporu letniczek przedw³osowatych.U niektórych z tych chorych nadmierne zwê¿enie naczyñ zale¿y od kr¹¿¹cego uk³adu renina-angiotensyna (RA) lub lokalnych parakrynnie lub autokrynnie dzia³aj¹cych uk³adów RA, u innych natomiast jest spowodowane aktywacj¹ uk³adu adrenergicznego, wzmo¿onym wydzielaniem endoteliny i trom-boksanów, lub te¿ zmniejszeniem biosyntezy rozkurczowo dzia³aj¹cych prosta-glandyn, kinin lub tlenku azotu (œródb³onkowego czynnika rozkurczaj¹cego — EDRF) [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
