Pod redakcjš Charlesa E. Skinnera Psychologia wychowawcza (10)
Pod redakcjš DRA N. HUM. Grzegorza Zalewskiego Kontrowersj
rozdzial 13 (51)
Szczygiel Jerzy Nigdy cie nie opuszcze
Dodziuk Anna Psychologia podręczna CzęÂść III Pokochać (6)
16
Parsons Tony Mezczyzna i chlopiec
Bettelheim Bruno Cudowne i pożyteczne O znaczeniach i wartoÂściach baÂśni (4)
wyklad11 (2)
rok 2027 24 26
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Klasyczne neuroleptyki o dzia³aniu przeciwwytwórczym(pochodne fenutiazyny, butyrofenonu)zawodz¹, lepsze wyniki daj¹ neuroleptyki atypowe(nowej generacji), dzia³aj¹ce na receptory Dy i 5-HTy, nie wywo³uj¹ce objawów pozapiramidowych.Nawi¹zuj¹c do struktury psychozy w ujêciu etioepigenetycznym(T.Bilikiewicza), objawy negatywne umieœcilibyœmy w U warstwie(organicznej), zaœ objawy pozytywne w Ul warstwie(zespo³Ã³w psychotycznych czynnoœciowych).16-Psychiauiu.W Miêdzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych(ICD-10 z 1992 r.)(polskie wydanie 1997)w dziale:.Schizofreni¹ zaburzenia typu schizofrenii(schizwypowe)i urqjeniowe"wymieniono nastêpuj¹ce postacie schizofrenii(FZO):schizofreniê paranoidaln¹, hebefreniczn¹katatoniczn¹, nie zró¿nicowan¹, poschizolreniczn¹, rezydualn¹, prost¹, schizofreniê innego rodzaju i nie okreœlon¹.Dla celów statystycznych mo¿na u¿ywaæ do sklasyfikowania przebiegu nastêpuj¹cych okreœleñ:ci¹g³y, epizodyczny z postêpuj¹cym deficytem, epizodyczny ze stabilnym deficytem, epizodyczny remituj¹cy, niepe³na remisja, pe³na remisja, inny i okres obserwacji krótszy ni¿ rok.W dziale tym znalaz³y siê ponadto nastêpuj¹ce kategorie diagnostyczne:F Z(zaburzenia typu schizofrenii(schizotypowe):123-uporczywe(utrwalone)zaburzenia urojeniowe:133-ostre i przemijaj¹ce zaburzenia psychotyczne(w tym:ostre wielopostaciowe zaburzenie psychotyczne bez objawów schizofrenii, ostre wielopostaciowe zaburzenie psychotyczne z objawami schizofrenii, ostre zaburzenia psychotyczne podobne do schizofrenii, inne ostre zaburzenie psychotyczne z przewag¹ urojeñ, inne ostre i przemijaj¹ce zaburzenia psychotyczne, ostre i przemijaj¹ce zaburzenia psychotyczne, nie okreœlone):124-indukowane zaburzenie urojeniowe:F 25-zaburzenia schizoafektywne(zaburzenia schizoafe-ktywne, typ maniakalny:zaburzenia schizoafektywne, typ depresyjny:zaburzenia schizoafektywne, typ mieszany, inne zaburzenia schizoafektywne, zaburzenia schizoafektywne nie okreœlone):128-inne nieorganiczne zaburzenia psychotyczne:129-nie okreœlona psychoza nieorganiczna.Jak wynika z powy¿szego podzia³u, autorzy UD-10 kategoriê psychoz schizofrenicznych potraktowali bardzo szeroko, ¿eby nie powiedzieæ zbyt szeroko.Podobnie szeroko klasyfikacjê podtypów schizofrenii przedstawili twórcy amerykañskiego systemu DSM-IV(19943, któr¹ pominê, by nie obci¹¿aæ zbytnio pamiêci studentów.W naszym podrêczniku trzymamy siê podzia³u psychoz schizofrenicznych uœwiêconego tradycj¹, chocia¿ staramy siê trzymaæ miêdzynarodowych wymogów WHO.Objawy osiowe schizofrenii.Twórca pojêcia, schizofrenia"E.Bleuler u¿y³ okreœlenia, objawy podstawowe"(Grundsymptome), których stwierdzenie uprawnia do rozpoznania tej psychozy.Objawy te(zwane obecnie osiowymi lub negatywnymi)obejmuj¹ w³aœciwie ca³oœæ ¿ycia psychicznego.Ujêto je w trzy grupy:Autyzm jest to pojêcie opisane i u¿yte przez Bleulera dla oznaczenia psychopatologicznego objawu, kiury polega na znacznej przewadze zainteresowania siê chorego swoimi prze¿yciami wewnêtrznymi i na postêpuj¹cej otrucie istotnego kontaktu ze œwiatem zewnêtrznym.Chory ¿yje swoimi pragnieniami i lêkami, swoj¹ wyobraŸni¹.Poniewa¿ nie dzieli siê z otoczeniem treœciami swoich prze¿yæ, staje siê coraz bardziej dla otoczenia niezrozumia³y.Postawa wyizolowania i braku syntonii sprawia, ¿e otoczenie coraz czêœciej odnosi siê du takiej autystycznej osoby krytycznie i czasem z dezaprobat¹, a to.w konsekwencji rani godnoœæ chorego i sk³ania go do jeszcze wiêkszego odsuniêcia siê od otoczenia i bardziej hermetycznego zamkniêcia w sobie.Autyzm jest wiêc zaburzeniem komunikacji miêdzyludzkiej.Drug¹ grup¹ objawów osiowych s¹ zmiany w sferze uczuæ, które doznaj¹ najbardziej znamiennych zaburzeñ.Polegaj¹ one na obni¿eniu(lub raczej rozszczepieniu)uczuciowoœci wy¿szej i jej zobojêtnieniu.Jest to konsekwencja, a zarazem i przyczyna pog³êbiania siê autyzmu w planie uczuciowym, wyra¿aj¹ca siê utrat¹ zwi¹zków uczuciowych z innymi ludŸmi i uczuciem pustki emocjonalnej w sobie.¯ycie uczuciowe nie ulega swzbodnej modulacji zale¿nie od treœci rozmowy lub wypowiedzi, gdy¿ nabiera cech sztywnoœci.£¹cznoœæ afektywna z chorym bywa bardzo powierzchowna.Nie mo¿na siê wczuæ w jego prze¿ycia, ani ich zrozumieæ.Sztywnoœci afektywnej odpowiada sztywnoœæ mimiki.Od chorego emanuje ch³Ã³d uczuciowy, obojêtnoœæ.Czasem chory zdaje siê prze¿ywaæ pewne uczucia i werbalizuje je, lecz w ich zewnêtrznym wyrazie jest pewna sztucznoœæ, nieszczeroœæ, a niekiedy fa³szywy patos.P³acz chorego nie wzrusza, a œmiech nie rozwesela.Na ka¿d¹ próbê wdarcia siê w treœæ jego prze¿yæ lub wci¹gniêcia go w jakieœ konkretne dzia³anie, wzglêdnie w kontakt ze œwiatem zewnêtrznym, reaguje on oporem, a nawet gniewn¹ dra¿liwoœci¹ [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
