Nastanie nocy (3)




	Index Cook Glen Zapada cien wszystkich nocy Isaac Asimov Nastanie nocy Nastanie nocy (10) I Robot Chmielewska Joanna Wielki diament T 2 (4) Kratochvil Stanisław Psychoterapia Kierunki metody badania (7) Henryk Sienkiewicz Ogniem i mieczem ch37 (3) elektronika praktyczna 2001 2 Harry Potter II Komnata Tajemnic zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl czas-shinobi.keep.pl	[ Pobierz całość w formacie PDF ] .W tej samej chwili us�ysza� dr��cy g�os Bineya.233- Mam! Mam! Wszyscy do aparatów!W jednej chwili Teremon zrozumia� to, w co a� dot�d nie móg� uwierzy�.Przed oczami przep�ywa� mu ca�y �wiat pogr��ony w chaosie, wyj�cy z przera�enia.Odczu� w niepoj�ty sposób, �e oto ostatnia ni� s�onecznego �wiat�a pocienia�a, a potem nieodwo�alnie si� urwa�a.Jednocze�nie us�ysza� przerywany oddech Folimuna, g��boki ryk zdumionego Bineya i dziwaczny, cichy okrzyk Szirina, jego histeryczny chichot, który zamar� jak no�em uci��.I naraz za murami gmachu zapanowa�a cisza - g�ucha �miertelna cisza.Rozlu�ni� chwyt i Folimun osun�� si� na pod�og�.Teremon zajrza� Aposto�owi w oczy, lecz zobaczy� w nich pustk� - patrzy�y w gór�, odbijaj�c blado�ó�te �wiat�o pochodni.Na ustach Folimuna ujrza� b�belek piany i us�ysza� wydobywaj�cy si� z jego gard�a niski, zwierz�cy skowyt.Urzeczony groz� skierowa� wzrok ku mro��cej krew w �y�ach czerni nieba.I wtedy zobaczy� gwiazdy!Nie dziesi�� czy dwadzie�cia, jak przewidywa� Biney w swej �a�osnej teorii! Tysi�ce gwiazd �wieci�o z niewiarygodn� moc�, jedna przy drugiej, jedna przy drugiej, jedna przy drugiej, bezkresne mrowie, tworz�ce z firmamentu o�lepiaj�c� tarcz� straszliwego �wiat�a.Tysi�ce pot�nych s�o�c zab�ys�o przyt�aczaj�cym dusz� przepychem, którego lodowata oboj�tno�� by�a zimniejsza od mro�nego wiatru szalej�cego po przera�aj�cym, ponurym �wiecie.Podcina�y korzenie jego bytu.M�óci�y mu mózg niczym cepy.Ich potworne �wiat�o by�o jak milion olbrzymich gongów rozlegaj�cych si� w tej samej chwili.O BO�E! O BO�E, BO�E, BO�E.Nie móg� oderwa� oczu od ich piekielnego �wiat�a.Patrzy� przez otwór w kopule, zesztywnia�y, z ka�dym mi�niem napi�tym do ostatecznych granic.W bezradnym podziwie i przera�eniu wbi� wzrok w ow� tarcz�, która z tak� w�ciek�o�ci� wype�ni�a niebo.Poczu�, jak pod wp�ywem tej bezustannej zajad�ej napa�ci mózg mu si� skurczy� w niewielk� lodow� kulk�, stukaj�c� po wy-234dr��onej dyni, któr� by�a jego czaszka.Nie móg� oddycha�.Z �y� odp�ywa�a krew.Wreszcie zdo�a� zamkn�� oczy.Opad� na kolana.Dysza� ci�ko i mamrota� pod nosem, walcz�c o odzyskanie panowania nad sob�.Potem chwiejnie wsta� na nogi.Brak mu by�o tchu.Gard�o mia� �ci�ni�te, a wszystkie mi�nie skurczone bole�nie pod wp�ywem grozy i zwyk�ego, niezno�nego strachu.Niejasno zdawa� sobie spraw� z bliskiej obecno�ci Siferry, ale na pró�no stara� si� przypomnie� sobie, kto to jest.Stara� si� przypomnie� sobie, kim jest on sam.Z do�u dobieg�o miarowe b�bnienie, przera�aj�ce walenie w drzwi.Dzika, tysi�cg�owa bestia chc�ca wedrze� si� do �rodka.Nie mia�o to znaczenia.Nic nie mia�o znaczenia.Popada� w ob��d i zdawa� sobie z tego spraw�.Gdzie� g��boko w nim krzycza�a jeszcze resztka �wiadomo�ci, próbuj�c zwalczy� beznadziejn� powód� czarnego przera�enia.Straszliwie by�o odchodzi� od zmys�ów i by� tego �wiadomym - wiedzie�, �e za krótk� chwil� on, Teremon, b�dzie tu fizycznie, lecz wszystko, co najistotniejsze, umrze, zatonie w czarnej otch�ani ob��du.Taka by�a Ciemno�� - mrok, ch�ód, przeznaczenie.Ja�niej�ce mury wszech�wiata wali�y si�, a ich mordercze czarne gruzy mia�d�y�y, dusi�y, �ciera�y na proch.Zderzy� si� z kim� pe�zn�cym na czworakach.Odsun�� si� w bok.Po�o�y� r�k� na um�czonym gardle i zataczaj�c si� zmierza� ku p�omieniom pochodni, które wype�nia�y jego ob��kany wzrok.- �wiat�a! - krzycza�.- �wiat�a! Gdzie� niedaleko p�aka� Athor, zanosi� si� p�aczem niczym przera�one dziecko.- Gwiazdy.- szlocha�.- Tyle gwiazd.Nie wiedzieli�my! Nic nie wiedzieli�my! My�leli�my, �e sze�� gwiazd to ju� wszech�wiat, a tu wsz�dzie gwiazdy i Ciemno�� na zawsze, na wieki wieków, i p�kaj� �ciany.Nie wiedzieli�my nic, nie mogli�my wiedzie� i nie dowiemy si�.Str�cona przez kogo� pochodnia upad�a i zgas�a.Momentalnie spad� na nich wstrz�saj�cy majestat oboj�tnych gwiazd.235Z do�u dochodzi�y krzyki, wrzaski i brz�k t�uczonego szk�a.Rozszala�y, nieokie�znany t�um wdar� si� do obserwatorium.Teremon spojrza� wokó�.W straszliwym �wietle gwiazd zobaczy� os�upia�ych naukowców, z przera�enia s�aniaj�cych si� na nogach.Zdo�a� wyj�� na korytarz.Tam ogarn�a go nag�a fala mro�nego powietrza, nap�ywaj�ca przez otwarte okno.Stan�� czuj�c, jak uderza go w twarz, i �mia� si� cicho z arktycznego ch�odu.- Teremon?! - zawo�a� kto� za nim.- Teremon?! �mia� si� dalej.- Patrz! - us�ysza� swój g�os.- Tam s� te gwiazdy.A tam s� te p�omienie.Za oknem, na horyzoncie, od strony Saro, narasta�a szkar�atna �una.Ja�nia�a, przybiera�a na sile.Nie by� to jednak blask wschodz�cego s�o�ca.Znów nasta�a d�uga noc.Cz�� trzecia�wit28Pierwsz� rzecz�, któr� Teremon u�wiadomi� sobie po d�ugim okresie trwania w ca�kowitej nie�wiadomo�ci, by�a obecno�� czego� ogromnego i �ó�tego, wisz�cego ponad nim.By�a to olbrzymia z�ota kula �wiat�a.Blask z niej bi� taki, �e razi� w oczy a� do bólu.Wysy�a�a pulsuj�ce fale gor�ca.Skuli� si�, schyli� nisko g�ow� i zakry� oczy, chc�c zas�oni� si� przed nawa�� wiat�a i ciep�a p�yn�c� z nieba."Jaka si�a to utrzymuje? - zastanawia� si�.- Dlaczego kula nie spada?Je�li spadnie, spadnie na mnie.Gdzie si� przed tym ukry�? Jak si� obroni�?"Ba� si� poruszy�, ledwie o�miela� si� my�le�.Po d�u�szej chwili z najwy�sz� ostro�no�ci� uchyli� powieki.Gigantyczny, ja�niej�cy obiekt tkwi� wci�� na swoim miejscu.Nawet nie drgn��.Najwyra�niej nie zamierza� spada�.Teremon zacz�� dygota� pomimo gor�ca.Doszed� go cierpki, dusz�cy sw�d.Dym.Co� si� pali�o, i to ca�kiem blisko."To niebo - pomy�la�.- Niebo si� pali".Z�OTA KULA PODPALI�A �WIAT.Nie, nie.Dym mia� inn� przyczyn�.Przypomnia�by j� sobie w jednej chwili, gdyby tylko zdo�a� rozproszy� delikatn� mgie�k� spowijaj�c� umys�.To nie z�ota kula spowodowa�a ogie�.Nawet jej tu nie by�o, kiedy wybuch�.To te inne rzeczy, te zimne, b�yszcz�ce, bia�e obiekty, które wype�nia�y niebo a� po same kra�ce - one to uczyni�y, one zes�a�y p�omienie.239Jak si� nazywa�y? Gwiazdy."Tak - pomy�la�.- Gwiazdy".Co� zacz�� sobie przypomina�, ale znów chwyci�y go dreszcze, przenikliwe, konwulsyjne dr�enie.Przypomnia� sobie chwil�, gdy pojawi�y si� gwiazdy i jego mózg skamienia�, p�uca przesta�y pompowa� powietrze, a dusza przera�liwie skurczy�a si� w panicznym strachu.Ale gwiazdy odesz�y.Zamiast nich by�a na niebie ta �wietlista, z�ota kula.�wietlista, z�ota kula?ONOS.Tak si� nazywa�a.Onos, s�o�ce.G�ówne s�o�ce.Jedno z sze�ciu s�o�c.Tak.Teremon u�miechn�� si� do siebie.Wszystko zaczyna�o si� z powrotem uk�ada�.Onos by� cz�stk� nieba, a gwiazdy nie.S�o�ce, �yczliwe s�o�ce, dobry, ciep�y Onos.Onos powróci�.�wiat mia� si� wi�c ca�kiem dobrze, nawet je�li jego cz�� by�a w p�omieniach.Sze�� s�o�c? Ale gdzie si� podzia�o pi�� pozosta�ych?Pami�ta� nawet ich nazwy: Dovim, Trey, Patru, Tano, Sitha - to pi��.Z Onosem sze��.Widzia� Onosa, by� dok�adnie ponad nim, wype�nia� chyba po�ow� niebosk�onu.Ale gdzie s� inne? Wsta� niepewnie.Nadal troch� obawia� si� tego gor�cego, z�otego obiektu wisz�cego nad nim.L�ka� si�, �e kiedy podniesie g�ow�, dotknie go i sp�onie.Nie, to nie mia�o najmniejszego sensu.Onos by� dobry.Onos by� �yczliwy.Teremon u�miechn�� si�.Spojrza� dooko�a.�adnych wi�cej s�o�c?By�o jeszcze jedno.Bardzo daleko i bardzo ma�e.To s�o�ce nie by�o przera�aj�ce jak gwiazdy czy ognisty, gorej�cy glob nad g�ow�.Po prostu radosna, bia�a plamka na niebie, nic wi�cej.Tak ma�a, �e móg�by schowa� j� do kieszeni, oczywi�cie gdyby tylko zdo�a� jej dosi�gn��."Trey - pomy�la�.- To jest Trey.Czyli jego brat Patru powinien by� gdzie� w pobli�u.Tak, tak.Jest tam.Troch� ni�ej, na samym kra�cu nieba, tu� przy Treyu, na lewo.No chyba, �e to jest Trey, a to drugie to Patru.Có�, nazwy i tak nie maj� znaczenia.Niewa�ne, które240jest które [ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl aceton.keep.pl

Wszelkie Prawa Zastrzeżone! Kawa była słaba i bez smaku. Nie miała treści, a jedynie formę. Design by SZABLONY.maniak.pl.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL