Dick Philip K Cudowna bron (3)
bron (4)
b00051
Lackey Mercedes Obietnica magii
Testament matarese'a
3 (2)
K. J. Yeskov Ostatni Wladca Pierscienia (2)
Brown Dan Kod Leonarda Da Vinci
Issac Asimov Nemesis (6)
tip6 (19)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ka¿dy z tych izotopów stanowi oko³o 3% ogó³u izotopów reakcji rozszczepienia: 190 Ci Sr-90 i 3.8x104Ci Sr-89 na kilotonê.Z powodu ich chemicznego podobieñstwa do wapna s¹ ³atwo przyswajane przez organizm imagazynowane w koœciach.Sr-89 jest wa¿nym czynnikiem kreuj¹cym ska¿enie w rok lub dwa po eksplozji, zaœ Sr-90ska¿a œrodowisko na wieki.Najwiêksze szkody wywo³uje powsta³y po rozpadzie Sr-90 izotop itr-90.Y-90 ma okrespó³rozpadu równy tylko 64.2 godziny, tak¿e ulega rozpadowi tak szybko jak powsta³, i emituje 2.27 MeV cz¹stkê beta.Cez-137 jest emiterem cz¹stek beta i fal alfa; jego okres pó³rozpadu wynosi 30 lat (aktywnoœæ 87 Ci/g).Energiarozpadu równa jest 1.176 MeV, zazwyczaj dzielona na 514 keV cz¹stkê beta i 662 keV falê gamma.Stanowi on oko³o3-3.5% wszystkich produktów rozszczepienia - 200 Ci/kt.Jest g³Ã³wnym d³ugoterminowym emiterem promieniowaniagamma spoœród izotopów znajduj¹cych siê w opadzie radioaktywnym i ska¿a œrodowisko na wieki.Chocia¿ nieistotne ze wzglêdu na efekty promieniotwórcze, izotop wêgla-14 i tryt s¹ równie¿ interesuj¹ce ze wzglêduna mo¿liwe mutacje genetyczne.Nie s¹ to bezpoœrednie produkty rozszczepienia.Powstaj¹ na skutek interakcji miêdzyneutronami reakcji rozszczepienia i syntezy z atmosfer¹ i, w przypadku trytu, jako bezpoœredni produkt reakcji fuzji.Wiêkszoœæ trytu wytworzonego w fuzji jest wykorzystana podczas eksplozji jednak znacz¹ca iloœæ pozostaje.Tryt jesttak¿e produkowany w reakcji absorpcji szybkiego neutronu przez azot atmosferyczny: N-14 + n -> T + C-12.Wêgiel-14 powstaje tak¿e w reakcjach neutron-azot: N-14 + n -> C-14 + p.Tryt jest bardzo s³abym emiterem cz¹stek beta(18.6 keV, brak fal gamma) o okresie pó³rozpadu 12.3 lat (9700 Ci/g).Wêgiel-14 jest tak¿e s³abym emiterem beta (156keV, brak gamma) o okresie pó³rozpadu 5730 lat (4.46 Ci/g).Testy atmosferyczne przeprowadzane podczas lat piêædziesi¹tych i wczesnych szeœædziesi¹tych wyprodukowa³y oko³o3.4 g C-14 na kilotonê (15.2 Ci) - ³¹cznie 1.75 tony (7.75x106 Ci).Dla porównania, tylko oko³o 1.2 tony C-14wystêpuje naturalnie w atmosferze (1 tona) i ¿yj¹cych organizmach (0.2 tony).Kolejne 50-80 ton znajduje siê woceanach.Z powodu obiegu wêgla miêdzy atmosfer¹ a oceanami, czas pó³-¿ycia C-14 w atmosferze wynosi jedynieoko³o 6 lat.Do czasów obecnych atmosferyczne stê¿enie powróci³o do poziomu 1% ponad normê.Wysoki poziom C-14 pozostaje nadal w materii organicznej uformowanej podczas lat szeœædziesi¹tych (drewno, czy DNA).7.4 Detonacje atmosferyczne i naziemne.Wydaje siê byæ logicznym, i¿ najbardziej destruktywne efekty wykorzystania broni nuklearnej osi¹gnie siê dziêki jejdetonacji w centrum celu - to jest detonacji naziemnej.W wiêkszoœci przypadków nie jest to jednak prawd¹.Generalniebroñ j¹drow¹ projektuje siê do eksplozji ponad poziomem ziemi - jak np.detonacji atmosferycznych (punkt znajduj¹cysiê bezpoœrednio pod punktem eksplozji nazywa siê hipocentrum).Naziemne (oraz podziemne) detonacje mog¹ byæwykorzystywane do specjalnych celów.7.4.1 Eksplozje atmosferyczneKiedy nastêpuje detonacja, eksplozja generuje falê uderzeniow¹, która rozszerza siê jak bañka mydlana.Je¿elidetonacja nast¹pi³a nad ziemi¹, rozszerzaj¹ca siê fala osi¹ga poziom gruntu i zostaje odbita - tj.czo³o fali odbija siê odziemi i formuje drug¹ falê, poruszaj¹c¹ siê za pierwsz¹.Druga fala porusza siê szybciej poniewa¿ przemieszcza siê onaprzez powietrze ju¿ rozpêdzone przejœciem pierwszej fali.Odbita fala dochodzi do fali pierwotnej i kiedy to nastêpuje³¹cz¹ siê one w jedn¹ wzmocnion¹ falê uderzeniow¹.Proces ten jest nazywany efektem Macha.Im wiêksza wysokoœæ detonacji, tym s³absza jest fala uderzeniowa gdy dociera do ziemi.Z drugiej jednak strony, falauderzeniowa bêdzie oddzia³ywaæ na wiêkszym terenie.Z tego powodu eksplozje atmosferyczne redukuj¹ intensywnoœæfali lecz zwiêkszaj¹ obszar, na którym jest ona odczuwalna.Dla danej si³y wybuchu oraz ciœnienia fali istnieje unikalnawysokoœæ na której teren objêty jej dzia³aniem o danym ciœnieniu jest zmaksymalizowany.Jest ona nazywanaoptymaln¹ wysokoœci¹ detonacji dla danego ³adunku i ciœnienia.Wszystkie obiekty maj¹ pewien stopieñ podatnoœci na dzia³anie fali uderzeniowej.Kiedy pewien próg ciœnienia fali jestprzekroczony, obiekt jest ca³kowicie zniszczony.Poddawanie konstrukcji ciœnieniom wiêkszym ni¿ ta granicznawartoœæ jest bezcelowe.Dziêki odpowiedniemu doborowi wysokoœci eksplozji, detonacja atmosferyczna mo¿ezniszczyæ wiêkszoœæ celów na du¿o wiêkszym obszarze ni¿ detonacja naziemna.Efekt Macha wzmacnia fale uderzeniowe o ciœnieniu poni¿ej 50 psi.Powy¿ej tej wartoœci efekt powoduje bardzo ma³ewzmocnienie.Dlatego detonacje atmosferyczne maj¹ przewagê, je¿eli chodzi o osi¹gniêcie bardzo du¿ego ciœnieniafali.Dodatkowym efektem eksplozji atmosferycznych jest generowanie radiacji termicznej w bardziej destruktywny sposób.Je¿eli kula formuje siê nad ziemi¹, promieniowanie przemieszcza siê bardziej stromo i jest mniej prawdopodobne, abyzosta³o zablokowane przez jak¹œ przeszkodê.7.4.2 Eksplozje naziemneDetonacje naziemne s¹ u¿yteczne je¿eli po¿¹dane jest wywo³anie lokalnego ska¿enia lub kiedy fala uderzeniowa mazniszczyæ podziemne lub bardzo silnie wzmocnione struktury jak silosy czy tamy.Fala uderzeniowa jest lepiejprzekazywana przez ziemiê je¿eli bomba eksploduje w bezpoœrednim jej kontakcie, dlatego detonacje naziemne mog¹byæ wykorzystane do zniszczenia okopanych centrów dowodzenia.Do zniszczenia niektórych celów, jak np.wype³nionych ziemi¹ tam, niezbêdne jest wytworzenie krateru - dlatego s¹ to potencjalne cele detonacji naziemnych.7.4.3 Eksplozje podziemneDetonacja bomby pod ziemi¹ mo¿e byæ nawet bardziej efektywna w tworzeniu kraterów i niszczeniu okopanychstruktur [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
