Isaac Asimov Opowiadanie Maly brzydki chlopiec
Asimov Isaac Science Fiction (Opowiadania).Txt
Isaac Asimov Nastanie nocy
Isaac Asimov Fundacja
Issac Asimov Fundacja (4)
K. J. Yeskov Ostatni Wladca Pierscienia (2)
abc.com.pl 9
LUKA (3)
Aldiss Lato Helikonii (2)
29 (123)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mo¿esz ni¹ pokierowaæ, jeœli bêdziesz wystarczaj¹co silny.- Chyba przecenia pan moje mo¿liwoœci, dyrektorze.- Z pewnoœci¹ nie.Ciebie równie¿ badano i doskonale wiemy, jak bardzo przywi¹zana jest do ciebie nasza dobrapani doktor- bardziej ni¿ mo¿e ci siê wydawaæ.Wiemy tak¿e, ¿e jesteœ lojalnym synem Ziemi.Mog³eœ odlecieæ z Rotorem,zostaæ z ¿on¹ i córk¹, lecz wróci³eœ na Ziemiê kosztem utraty rodziny.Co wiêcej.wróci³eœ na Ziemiê zdaj¹c sobiesprawê, ¿e mój poprzednik Ta-nayama uzna twoj¹ misjê za fiasko, poniewa¿ nie przywioz³eœ ze sob¹ ¿adnychmateria³Ã³w na temat hiperwspomagania, i ¿e twoja kariera legnie w gruzach.Wierzê, ¿e mogê ci zaufaæ w nadzoro-waniu doktor Wendel, wierzê, ¿e sprowadzisz j¹ na Ziemiê tak szybko, jak to bêdzie mo¿liwe, i ¿e tym razemprzywieziesz potrzebne informacje.- Spróbujê, dyrektorze.- Mówisz tak, jakbyœ w to nie wierzy³ - powiedzia³ Koropatsky.- Zrozum, proszê, znaczenie tego, do czego ciê zobowi¹zujê.Musimy wiedzieæ, co robi¹, czy s¹ silni, jak wygl¹daplaneta.Wiedz¹c to wszystko, zastanowimy siê, co mamy zrobiæ, czy mamy byæ silni i do jakiego rodzaju ¿yciamusimy siê przygotowaæ.Poniewa¿, Fisher, musimy mieæ planetê i musimy j¹ mieæ ju¿ teraz.I nie mamy wyboru,jak tylko zabraæ planetê Rotora.- Jeœli istnieje - powiedzia³ szorstko Fisher.- Lepiej, ¿eby tak by³o - odpowiedzia³ Koropatsky - bo od tego zale¿y przetrwanie Ziemi.DWADZIEŒCIA SIEDEM ¯YCIESiever Genarr otworzy³ oczy i zamruga³, reaguj¹c na œwiat³o.Pocz¹tkowo nie móg³ rozró¿niæ kszta³tówznajduj¹cych siê w jego polu widzenia.Po chwili jednak obraz nabra³ ostroœci.Genarr rozpozna³ Ra-nay D'Aubisson, naczelnego neurologa Kopu³y.- Marlena? - zapyta³ s³abym g³osem.D'Aubisson spojrza³a powa¿nie na Sievera.- Nic jej nie jest.W tej chwili martwiê siê o ciebie.Poczu³ strach i postanowi³ zdusiæ go w zarodku za pomoc¹czarnego humoru.- Musi byæ ze mn¹ gorzej, ni¿ przypuszczam, jeœli moimi przypuszczeniami rz¹dzi anio³ Plagi.DAubisson nie odpowiedzia³a.Genarr zapyta³ wprost:- Czy tak?Jej twarz o¿y³a.Ranay D'Aubisson by³a wysok¹, niezbyt ³adn¹ kobiet¹.Gdy pochyli³a siê nad nim.dostrzeg³g³êbokie zmarszczki wokó³ jej œwidruj¹cych, niebieskich oczu, wpatruj¹cych siê w niego z bliska.- Jak siê czujesz? - zapyta³a tak, jak gdyby nie us³ysza³a jego poprzedniego pytania.- Jestem zmêczony.Bardzo zmêczony.Poza tym w porz¹dku.tak mi siê wydaje? - podniós³ g³os, chc¹c daæ jej dozrozumnienia, ¿e ponawia pytanie.- Spa³eœ przez piêæ godzin - powiedzia³a wymijaj¹co.Genarr jêkn¹³.- Mimo to jestem zmêczony.I muszê iœæ do ³azienki - zacz¹³ siê podnosiæ.268D'Aubisson dala rêk¹ znak i do ³Ã³¿ka podszed³ szybko m³ody cz³owiek.Z respektem chwyci³ Genarra pod pachy,lecz natychmiast zosta³ odepchniêty.- Pozwól sobie pomóc - powiedzia³a D'Aubisson.- Nie postawiliœmy jeszcze diagnozy.Po dziesiêciu minutach Genarr by³ z powrotem w ³Ã³¿ku.- Nie ma jeszcze diagnozy? - zapyta³ ponuro.- Zrobiliœcie badanie mózgu?- Oczywiœcie.Natychmiast.- I co?Wzruszy³a ramionami.- Nie znaleŸliœmy niczego istotnego.By³eœ pogr¹¿ony we œnie.Teraz, po przebudzeniu, zrobimy ci jeszcze jednobadanie.Musimy tak¿e zatrzymaæ ciê na obserwacji.- Po co? Czy badanie mózgu nie wystarczy? Unios³a siwe brwi.- S¹dzisz, ¿e wystarczy?- Skoñczmy tê zabawê.Do czego zmierzasz? Powiedz mi to prosto z mostu.Nie jestem dzieckiem.D'Aubissonwestchnê³a.- Przypadki Plagi, jakie mieliœmy do tej pory.wykazywa³y ciekawe zmiany podczas badania mózgu, nigdyjednak nie udawa³o nam siê porównaæ tych zmian ze standardem sprzed stanu chorobowego, poniewa¿ ¿aden zchorych nie by³ poddany badaniom przed zachorowaniem.Zanim uda³o nam siê opracowaæ powszechny programbadañ dla ca³ej populacji Kopu³y, Plaga cofnê³a siê.Wiedzia³eœ o tym?- Nie próbuj z³apaæ mnie w pu³apkê - powiedzia³ rozdra¿niony Genarr.- Oczywiœcie, ¿e wiedzia³em.Myœlisz, ¿estraci³em pamiêæ? Domyœlam siê - widzisz, potrafiê jeszcze domyœlaæ siê - ¿e porównuj¹c wyniki moichwczeœniejszych badañ z obecnymi nie znaleŸliœcie nic istotnego.Mam racjê?- Rzeczywiœcie trudno doszukaæ siê jakichœ powa¿nych ró¿nic, ale równie dobrze mo¿emy mieæ do czynienia zsytuacj¹ podkry-tyczn¹.- Ale nie znaleŸliœcie niczego?- Mogliœmy przeoczyæ jak¹œ subteln¹ zmianê, tym bardziej ¿e nie wiemy, czego szukamy.Straci³eœ przytomnoœæ- a to nie zdarza³o ci siê do tej pory, dowódco.269- Zróbcie wiêc nastêpne badanie i jeœli rzeczywiœcie zmiany s¹ tak subtelne, jak twierdzisz, to mogê chyba z nimi¿yæ [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
