Bolesław Prus Placówka




	Index Bolesław Prus Lalka Bolesław Prus Omyłka Pod redakcją Adama Bilikiewicza Psychiatria (dla studentów medycyny) abc.com.pl 7 04 (601) DEMO DATA Kratochvil Stanisław Psychoterapia Kierunki metody b (2) 03 (210) Harry Potter I Kamien Filozoficzny (2) feniks (5) zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl tomekiveco.xlx.pl	[ Pobierz całość w formacie PDF ] .Ono po�era�o zapasowe ko�a i uprz��, urywa�o k�ódki i skoble od budynków, wyjmowa�o deski z parkanów i sztachety z p�otów.Ono ka�dego wieczora wyp�dza�o dworsk� s�u�b� do karczmy, a byle ciemniejsza noc - zaprzepaszcza�o gdzie� to sztuk� drobiu, to owc�, to mniejsz� �wink�.Wielkie s�owo, g�o�ne s�owo! Rozlega�o si� po ca�ym folwarku, po wsi, po miasteczku, sk�d kupcy co dzie� przynosili do dworu kredytowe kwitki.By�o wypisane na twarzy ka�dego cz�owieka, w smutnych oczach ka�dego bydl�tka, na wszystkich drzwiach, we wszystkich oknach wybitych i zaklejonych papierem.D�wi�ku jego nie s�ysza�o tylko dwoje ludzi: pan, który wci�� gra� na organach, i pani, która marzy�a o wyje�dzie do Warszawy.Gdy za� kto z s�siadów zapyta� ich: czy prawda, �e sprzedaj� maj�tek? - on tylko u�miecha� si� i wzrusza� ramionami, a ona odpowiada�a z westchnieniem:- Chcieliby�my sprzeda�, bo na wsi straszne nudy.Ale i có�, kiedy papo jeszcze nie znalaz� kupca!.�limak, który niekiedy spotyka� dziedzica i pilnie mu si� przypatrywa�, nie wierzy� w ow� sprzeda�."Jaki on jest, taki jest - my�la� ch�op o dziedzicu - ale przecie martwi�by si� tym nieszcz�ciem.To� oni tu siedz� z dziada pradziada, tu wyro�li, a ojcowie ich zajmuj� po�ow� tutejszego cmentarza.Kamie� gryz�by si�, nie tylko cz�owiek, �eby go z tak dawnego miejsca ruszyli.Wreszcie, czy on bankrut jak inni? Pieni�dze ma, to wiadomo".Tak sobie my�la� ch�op, bo mierzy� pana swoj� miar�, a ju� wcale nie rozumia� tego, co znaczy m�oda �ona, która nudzi si� na wsi.I kiedy tak my�la�, zaufany w spokojn� twarz dziedzica - w karczmie pod przewodnictwem szynkarza Josela odbywa�y si� mi�dzy gospodarzami donios�e narady.Pewnego ranka, w po�owie stycznia, wpad�a do chaty �limaków stara Sobieska.S�o�ce zimowe jeszcze nie zd��y�o rozejrze� si� po �wiecie, ale babie ju� p�on�y ogniem policzki i krwi� nabieg�y oczy.Wpad�a do izby w starym jak sama ko�uchu, z rozdart� na chudych piersiach koszul�.- No, postawcie wódki - zawo�a�a utykaj�c na progu - to wam cosik powiem.�limak wybiera� si� do m�ocki, ale zagadni�ty w ten sposób, usiad� pod piecem i kaza� poda� babie wódk� wiedz�c, �e starucha nie rzuca s�ów na �arty.Wypi�a du�y kielich, tupn�a nog� i krzykn�a: "u-ha!." Potem obtar�szy usta rzek�a:- A wiecie wy, �e dziedzic sprzedaje cale mienie: lasy, pola, wszystko?.Co najwy�ej zostawi sobie dwór i ogród.�limakowi przysz�a na my�l ��ka i zimno go przej�o.Ale krótko odpar�:- Bajki!- Bajki?.- powtórzy�a baba usi�uj�c zapanowa� nad czkawk�.- Bajki?.No, zatem wam powiem, �e to jest �wi�ta prawda.I jeszcze wam powiem, �e bogatsze ch�opy naradzaj� si� z Joselem i Grzybem, �eby kupi� ca�� wie� od dziedzica.Ca�� wie�, �ebym tak sczez�a!.- Jak�e oni mog� naradza� si� bez nas? - zapyta�a gniewnie �limakowa.- Bo oni was chc� wy��czy�.Mówi�, �e i tak b�dziecie siedzieli przy samej kolei i �e ju� na niej wiele zarobili�cie z krzywd� ludzk�.Wypi�a drugi kieliszek i chcia�a mówi� dalej, ale uderzy�o jej do g�owy.Wi�c tylko krzykn�a: "u-ha!.", porwa�a �limaka do ta�ca i - si�y j� opad�y.Jak podci�ty kwiat zawis�a na r�ku ch�opa, który wyniós� j� do sieni i po�o�y� w k�cie na bar�ogu tak zmorzon�, �e natychmiast zacz�a chrapa�.Przez nast�pne pó� dnia naradzali si� po cichu �limakowie: co robi� w tym wypadku? Nad wieczorem ch�op ubra� si� w now� sukman�, podbit� ko�uchem, i poszed� do karczmy na zwiady.Nim doszed�, na dworze zrobi�o si� ciemno, a w szynku zapalili �wiat�o.Gdy otworzy� drzwi, zobaczy� siedz�cych za sto�em Grzyba i �ukasiaka.Przy blasku �ojówki wygl�dali w grubej odzie�y jak ogromne kamienie, co gdzieniegdzie drzemi� na polach pilnuj�c granic.Za szynkwasem sta� Josel w brudnym we�nianym kaftaniku w czarne pasy.Mia� spiczasty nos, spiczast� brod�, spiczaste pejsy, spiczaste �okcie i spiczast� jarmu�k�, a w wejrzeniu tak�e co� k�uj�cego.- Pochwalony! - rzek� �limak.- Na wieki - odpar� niedbale Josel.Grzyb i �ukasiak tylko kiwn�li g�owami, szeroko rozpar�szy na stole �okcie.- Co to pij� gospodarze? - spyta� �limak.- Herbat� - odpowiedzia� szynkarz.- Dajcie i mnie.Ino czarnej jak smo�a i du�o araku.- Przyszli�cie do nas na herbat�? - drwi�co rzek� Josel.- Nie na herbat�, ino dowiedzie� si�.- O tym, co wam Sobieska mówi�a - mrukn�� szynkarz.�limak usiad� obok Grzyba i zwróci� si� do niego:- Có� to, chceta kupi� wie� od dziedzica? Ch�opi spojrzeli na Josela, który u�miecha� si�.Po chwili odpar� �ukasiak:- I.tak se gadamy z braku roboty!.Kto by za� zebra� we wsi pieni�dze na taki interes?- We dwu mogliby�cie kupi�, wy z Grzybem - wtr�ci� �limak.- Mo�e i mogliby�my - pochwyci� Grzyb - ale dla siebie i dla tych, co we wsi mieszkaj�.- No, a ja co? - zapyta� �limak.- Nie brali�cie wy nas do swoich interesów, to nie w�ciubiajcie nosa do naszych.- Nie wasz to interes, ino gromadzki.- W�a�nie, �e mój! - zawo�a� rozgniewany Grzyb.- Taki, jak i mój.- W�a�nie, �e nie taki.- upiera� si� wybijaj�c pi�ci�.- Kto mi si� nie spodoba, tego nie dopuszcz� do kupna, i basta!.Szynkarz u�miecha� si�.�ukasiak widz�c, �e �limak blednie, co by�o znakiem wielkiego gniewu, uj�� Grzyba za r�k�.- Chod�ta, kumie, do dom - rzek�.- Po co si� swarzy� o spraw� jeszcze niepewn�? Chod�ta, kumie.Grzyb spojrza� na Josela i podniós� si� z �awy.- Zatem chceta kupowa� beze mnie? - spyta� znowu �limak.- Wy kurcz�ta w lecie kupowali�ta bez nas - odpar� Grzyb.Obaj z �ukasiakiem podali r�ce szynkarzowi i wyszli z izby nie po�egnawszy �limaka.Josel patrzy� za nimi i wci�� si� u�miecha�.Gdy kroki ich ucich�y na �niegu, zwróci� si� do �limaka:- A widzicie, gospodarzu, jak to �le �ydkom chleb odbiera�? Ja straci�em przez was z pi��dziesi�t rubli, wy zarobili�cie dwadzie�cia pi��, ale za to kupili�cie sobie gniewu we wsi za jakie sto rubli.- I oni beze mnie kupiliby grunt od dziedzica? - spyta� �limak.- Dlaczego nie maj� kupi� bez was? Co ich obchodzi wasza strata, kiedy im b�dzie dobrze?Ch�op kr�ci� g�ow�.- No, no! - szepta�.- Ja - mówi� Josel - mo�e móg�bym pogodzi� was z gromad�, ale - co mi po tym? Ju� raz skrzywdzili�cie mnie, a serca to nigdy do mnie nie macie.- I nie pogodzisz? - spyta� �limak.- Pogodzi�bym, ale ja mam swoje warunki.- No?.- Wy, �limaku, oddacie mi najprzód te pi��dziesi�t rubli, com w lecie przez was straci�, a potem.potem - wybudujecie na swoich gruntach cha�up� i wynajmiecie j� mojemu szwagrowi.- Co on tam b�dzie robi�?- On b�dzie trzyma� konie i b�dzie doje�d�a� do kolei.- A ja co b�d� robi� z moimi ko�mi?- Wy b�dziecie mieli grunt.Ch�op podniós� si� z �awy.- No, ju� mi nie dawajcie herbaty - rzek�.- Nawet jej nie mam w domu - odpar� Josel niedbale.- A ja wam pi��dziesi�t rubli nie zap�ac� ani cha�upy dla szwagra nie zbuduj�.- Jak wam si� spodoba - odpar� szynkarz.�limak opu�ci� karczm� trzaskaj�c drzwiami; Josel zwróci� za nim swój spiczasty nos i spiczast� brod� i u�miecha� si� melancholijnie.W�ród cieniów nocy �limak potr�ci� dworskiego parobka, który niós� na plecach �wierciowy worek zbo�a, pó�niej spostrzeg� przekradaj�c� si� mi�dzy op�otkami dworsk� dziewk�, która kry�a g� pod ko�uchem, a Josel wci�� si� u�miecha�.U�miecha� si�, kiedy p�aci� parobkowi dwa z�ote za zbo�e z workiem, u�miecha� si�, kiedy naby� g� od dziewki za butelk� kwa�nego piwa, u�miecha� si� s�uchaj�c gospodarzy, jak radzili nad kupnem folwarku, u�miecha� si� p�ac�c staremu Grzybowi dwa ruble od sta na miesi�c, i u�miecha� si� bior�c od m�odego Grzyba dwa ruble od dziesi�ciu na miesi�c.U�miech nigdy nie schodzi� z jego ostrych rysów, jak brudny kaftanik w czarne pasy nigdy nie rozdziela� si� z jego cia�em.W chacie �limaka ju� zgas� ogie� na kominie i dzieci spa�y, kiedy ch�op wróciwszy z karczmy zacz�� rozbiera� si� po ciemku.- A co? - spyta�a go �ona.- To sprawka Josela - odpar�.- On nimi kieruje jak rataj wo�mi.- I nie dopuszcz� ci�?- Oni nie, ale ja pójd� do samego dziedzica.- Jutro pójdziesz?- Jutro.Inaczej przepadnie mi ��ka.A có� ja bym pocz�� bez niej, nieszcz�liwy?.- westchn�� ch�op [ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl aceton.keep.pl

Wszelkie Prawa Zastrzeżone! Kawa była słaba i bez smaku. Nie miała treści, a jedynie formę. Design by SZABLONY.maniak.pl.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL