Bettelheim Bruno Cudowne i pożyteczne O znaczeniach i wartoœciach baœni (10)
Bogdanowicz Marta Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym (10)
Dodziuk Anna Psychologia podręczna Częœć III Pokochać (10)
Kratochvil Stanisław Psychoterapia Kierunki metody badania (10)
Eco Umberto Imie Rozy (4)
Szklarski Alfred 1 Tomek w Krainie Kangurow
DEMO DATA
01 (666)
czasu (2)
Andrzej Sapkowski Pani Jeziora
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Oczywiœcie, mo¿esz czas jakiœ wieœæ beztroskie ¿ycie nie dbaj¹c o innych.Lecz wczeœniej czy póŸniej zostaniesz samotny i osamotniony.Ludzie w koñcu rozgryz¹ ciê, bez wzglêdu na to, ¿e jesteœ taki towarzyski i chêtny do zabawy.Gdy ju¿ uœwiadomi¹ sobie, jak bardzo jesteœ poch³oniêty sob¹ - odejd¹.Poza tym wszystko wskazuje na to, ¿e istnieje prawo natury, które prowadzi do destrukcji istot tego typu.Nie mo¿na d³ugo pozostawaæ cz³owiekiem, jeœli ustawicznie niszczy siê w sobie cz³owieczeñstwo.Jeœli st³umisz wyrzuty sumienia, st³umisz jednoczeœnie w takim samym stopniu wszystkie inne uczucia.Zatracisz tak¿e czêœciowo zdolnoœæ rozumienia uczuæ innych ludzi.Gdy t³umisz autentyczne wyrzuty sumienia, czêœciowo stajesz siê martwy.Nie mo¿na wyciszyæ g³osu w³asnego sumienia, nie trac¹c jednoczeœnie kontaktu z innymi ludŸmi, bowiem sumienie jest pomostem ³¹cz¹cym nas z innymi.Najgorsze, co mo¿e siê zdarzyæ, to to, ¿e stajesz siê tak samolubny, ¿e niszczysz wszystkie relacje z ludŸmi.Tracisz kontakt do tego stopnia, ¿e przestajesz w ogóle rozumieæ innych.Zanikaj¹ twoje w³asne uczucia, tak, ¿e nie doœwiadczasz ju¿ mi³oœci, piêkna czy innych emocji, maj¹cych w ¿yciu znaczenie.Musisz siê uciekaæ do alkoholu, narkotyków, zwyrodnia³ego seksu, aby w ogóle czuæ cokolwiek.Tylko przemijaj¹ce odczucia, momenty: Ale by³o! sprawiaj¹ ci przyjemnoœæ.Unikasz wszystkiego, co ma g³êbszy sens.Nie musisz mi wierzyæ na s³owo.Jestem pewien, ¿e spotka³eœ osoby poch³oniête sob¹ w stopniu uniemo¿liwiaj¹cym im zrozumienie innych.Ludzie tacy bez przerwy umniejszaj¹ innych, ale sami s¹ podatni na zmiany nastrojów - popadaj¹ w depresje, poniewa¿ nikt nie mo¿e bez przerwy tkwiæ w egoizmie.Je¿eli doszed³eœ do przekonania, ¿e ty potrafisz byæ szczêœliwym egoist¹, przemyœl to jeszcze raz.Spróbuj dostrzec zjawisko umniejszania i coœ z nim zrobiæ.B¹dŸ w pe³ni œwiadomy tego, co siê dzieje, i nie pozwól, by umniejszanie czyni³o spustoszenia.Nie dopuszczaj do tego, by umniejszanie czyni³o spustoszenia.Gdy ktoœ ci mówi, ¿e coœ Ÿle zrobi³eœ, zorientuj siê, z jak¹ intencj¹ ci to powiedzia³.Nawet je¿eli to, co mówi, jest bezsporn¹ prawd¹, nawet je¿eli rzeczywiœcie Ÿle zrobi³eœ, przyjrzyj siê intencjom mówi¹cego.Czy jest to próba umniejszania, czy uczciwe zwrócenie ci uwagi?Przyjrzyj siê równie¿ w³asnym intencjom.Kiedy kogoœ krytykujesz lub wytykasz mu b³¹d, czy robisz to w dobrej wierze, czy te¿ wykorzystujesz okazjê, by zraniæ?Gdy odczuwasz gniew, czy z³oœcisz siê na przypadkowe, ca³kiem niewinne osoby? Czy musisz siê na kogoœ wœciekaæ? Czy potrafisz siê rozz³oœciæ na przedmioty martwe lub po prostu rozz³oœciæ siê i ju¿? Je¿eli potrzebujesz ch³opca do bicia, zrób z tym coœ! Z³oœæ oczywiœcie nale¿y wy³adowaæ, ale nie na niewinnych ludziach.Gdy wykryjesz umniejszacza w swym otoczeniu lub w samym sobie, oka¿ trochê wspó³czucia.Ta nieszczêsna dusza albo ju¿ jest w piekle, albo w drodze do niego.I pamiêtaj! Nigdy nie przyczepiaj nikomu etykietki.Ludzie s¹ tylko ludŸmi.I robi¹ to, co robi¹.Atakowanie cz³owieka zamiast zwalczania tego, co ten cz³owiek robi, po prostu nie skutkuje na dalsz¹ metê.Nie pozwól, by jedno umniejszanie rodzi³o nastêpne.3.1.4.Mechanizm umniejszania.Osoba A = umniejszacz; charakterystykaczuje siê nieudolny,czuje gniew,czuje, ¿e musi kontrolowaæ,niechêtnie s³ucha,nie przyznaje siê do b³êdu,unika autorefleksji i poznawania w³asnych motywów.Osoba B = umniejszany; charakterystykapocz¹tkowo:chêtnie s³ucha,dopuszcza mo¿liwoœæ w³asnych b³êdów,gotowa do autorefleksji i poznania w³asnych motywów.Przedstawienie A z B prowadzi do:st³umienia gniewu,poczucia, ¿e jest nie w porz¹dku,poczucia, ¿e nie potrafi siê kontrolowaæ.D³u¿sze przestawanie z A prowadzi do:przekonania, ¿e jest z³a i do niczego,samoobrony, która oznacza:niechêæ do s³uchania,nieprzyznawanie siê do w³asnych b³êdów,unikanie autorefleksji i poznawania w³asnych motywówWreszcie B, aby przetrwaæ musi:zidentyfikowaæ siê z umniejszaczem,podporz¹dkowaæ siê mu - to on sprawuje kontrolê,uznaæ racjê umniejszacza,uznaæ siê za pokonan¹.3.1.5.Cykl zaczyna siê od nowa.Osoba B z ofiary osoby A przedzierzguje siê w umniejszacza osoby C.W osobie B o¿ywa archetyp umniejszacza.Umniejszanie czyjejœ wartoœci jest zaraŸliwe.Osoba B = umniejszacz; charakterystykaczuje siê nieudolny,czuje gniew (wreszcie ujawnia siê, ale wy³adowuje siê na niewinnej osobie),czuje, ¿e musi kontrolowaæ (¿eby znów nie dostaæ siê pod kontrolê),niechêtnie s³ucha,nie przyznaje siê do b³êdu,unika autorefleksji i poznania w³asnych motywów.Osoba C = umniejszany; charakterystykachêtnie s³ucha,dopuszcza mo¿liwoœæ w³asnych b³êdów,gotowa do refleksji i poznania w³asnych motywów [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
