Pod redakcjš Charlesa E. Skinnera Psychologia wychowawcza (13)
Kurcz Ida Pamięć, uczenie się, język (13)
George Orwell Folwark zwierzęcy (13)
rok 2026 10 13
Drogowskaz (2)
Rozdział3 (16)
Bettelheim Bruno Cudowne i pożyteczne O znaczeniach i wartoÂściach baÂśni (11)
Nienacki Zbigniew Pan Samochodzik i Swiety relikwiarz
RHL18
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.DrHarrington przedstawi³ najnowsze wyniki swoich badañ w rozprawieopublikowanej w "The Astronomical Journal" (10/1988),zatytu³owanej "Po³o¿enie Planety X".Rozprawa opatrzonaby³a szkicem nieba wskazuj¹cym najbardziej prawdopodobne miejsca, wktórych mo¿e znajdowaæ siê teraz Planeta X, zarówno naniebie pó³nocnym, jak po³udniowym.Jednak w œwietle danych zVoyagera 2, który przelecia³ obok Urana i Neptuna iwykry³ nieustaj¹ce perturbacje – nieznaczne, lecz dostrzegalne – w ich obecnych orbitach, Harrington nabra³ pewnoœci, ¿ePlaneta X znajduje siê teraz na niebie po³udniowym.Wysy³aj¹c mi przedruk tej rozprawy, Harrington oznaczy³ pó³nocn¹czêœæ nieba: uwag¹: "niezgodny z Neptunem", przypo³udniowej czêœci napisa³ zaœ: "obecnie najlepszy obszar"(il.105).Il.105.Szesnastego stycznia 1990 roku dr Harrington oœwiadczy³ naspotkaniu Amerykañskiego Towarzystwa Astronomicznego w Arlington wWirginii, ¿e U.S.Naval Observatory zawêzi³o poszukiwania dziesi¹tejplanety, skupiaj¹c siê teraz wy³¹cznie na niebie po³udniowym, ipoinformowa³ o wys³aniu zespo³u astronomów do Black BirchAstronomic Observatory w Nowej Zelandii.Ujawni³, ¿e dane z Voyagera2 sk³oni³y jego zespó³ do przypuszczenia, i¿ dziesi¹taplaneta jest oko³o piêciu razy wiêksza ni¿ Ziemia i dzieli j¹ odS³oñca odleg³oœæ mniej wiêcej trzy razy wiêksza ni¿ Neptuna czyPlutona.Badania te intryguj¹ nie tylko z tego wzglêdu, ¿e przywodz¹wspó³czesn¹ naukê do g³oszenia rzeczy znanych Sumerom ju¿dawno temu – tego mianowicie, ¿e w Uk³adzie S³onecznym jestjeszcze jedna planeta – lecz tak¿e dlatego, ¿e wyraŸniezmierzaj¹ do potwierdzenia szczegó³Ã³w dotycz¹cychrozmiarów planety i jej orbity.Astronomia sumeryjska wyobra¿a³a niebo nad Ziemi¹ w podziale natrzy pasy, czyli "drogi".Pas centralny by³ "drog¹Anu", w³adcy Nibiru, i rozci¹ga³ siê od 30° szerokoœcipó³nocnej do 30° szerokoœci po³udniowej.Nad nim by³a"droga Enlila", pod nim zaœ "droga Ea/Enki"(il.106).Wspó³czeœni astronomowie studiuj¹cy tekstysumeryjskie nie widzieli w tym podziale ¿adnego sensu; jedynewyjaœnienie, jakie mog³em znaleŸæ, odnosi³o siê do zwi¹zku tegopodzia³u ze wzmiankowan¹ w tekstach orbit¹ Nibiru/Marduka, gdy taplaneta ukazywa³a siê w polu ziemskiej obserwacji:Il.106."Planeta Marduk:Gdy siê pojawi: Merkury.Wznosz¹c siê trzydzieœci stopni po ³uku niebieskim:Jowisz.Stoj¹c w miejscu niebiañskiej bitwy:Nibiru".Te instrukcje dotycz¹ce obserwacji nadchodz¹cej planety wyraŸnieodnosz¹ siê do odcinka drogi, jaki przebywa ona od punktu koniunkcjiz Merkurym, do punktu koniunkcji z Jowiszem, wznosz¹c siê trzydzieœcistopni.By³oby to mo¿liwe tylko wtedy, gdyby orbita Nibiru/Mardukaby³a nachylona wzglêdem ekliptyki pod k¹tem 30°.Ukazuj¹c siê 30°nad ekliptyk¹ i znikaj¹c z pola widzenia (obserwatorowi wMezopotamii) 30° pod ekliptyk¹, tworzy w ten sposób "drogêAnu", która rozci¹ga siê w pasie miêdzy 30° nad i30° pod równikiem.Trzydziesty równole¿nik, o czym by³a mowa w Schodach donieba, by³ "œwiêt¹" lini¹, wzd³u¿ którejrozlokowane by³y wielkie piramidy w Gizie i port kosmiczny napó³wyspie Synaj; jest to kierunek, w którym patrzySfinks.Wydaje siê prawdopodobne, ¿e to u³o¿enie w linii by³ozwi¹zane z pozycj¹ Nibiru na 30° na niebie pó³nocnym, gdyplaneta przechodzi³a przez peryhelium swej orbity.Wnioskuj¹c, ¿enachylenie Planety X mo¿e wynosiæ 30°, wspó³czeœniastronomowie potwierdzaj¹ dane sumeryjskie.Potwierdza je równie¿ niedawne ustalenie, ¿e ta planetaorbituje w naszym kierunku z po³udniowego wschodu, od stronygwiazdozbioru Centaura.Teraz widzimy w tamtym miejscu zodiakaln¹konstelacjê Wagi; natomiast w czasach babiloñskich/biblijnych by³o tomiejsce Strzelca.Tekst cytowany przez R.Campbella Thompsona wReports of the Magicians and Astronomers of Nineveh and Babylonopisuje ruch nadchodz¹cej planety, gdy zakrêca ona przy Jowiszu,przybywaj¹c na miejsce Niebiañskiej Bitwy w pasie planetoid – na Miejsce Przejœcia (st¹d nazwa Nibiru):"Gdy od pozycji JowiszaPlaneta przechodzi na zachódnastanie czas bezpiecznego ¿ycia [.].Gdy od pozycji JowiszaPlaneta siê rozjaœni,a znak Raka stanie siê Nibiru,Akad bêdzie op³ywaæ w dostatek".Mo¿na ³atwo przedstawiæ na ilustracji (il.107), ¿e kiedyperyhelium planety by³o w Raku, pojawia³a siê w polu widzenia odstrony Strzelca.W tym wzglêdzie zwi¹zek z omawian¹ spraw¹ maj¹biblijne wersety z Ksiêgi Hioba, które opisuj¹ pojawienie siêNiebiañskiego Pana i jego powrót do odleg³ej siedziby:"On sam rozpoœciera niebiosai kroczy po najwiêkszych g³êbinach.On pojawia siê w NiedŸwiedzicy, Orionie i Syriuszuoraz w gwiazdozbiorach po³udnia [.].On uœmiecha siê do Byka i Barana; odByka przejdzie do Strzelca".Il.107.Jest to nie tylko przybycie z po³udniowego wschodu (i powrótw tamtym kierunku), lecz tak¿e opis ruchu wstecznego po orbicie.Jeœli istoty pozaziemskie istniej¹, czy Ziemianie nie powinnipróbowaæ nawi¹zaæ z nimi kontaktu? Jeœli mog¹ one podró¿owaæw Kosmosie i dotrzeæ na Ziemiê, czy bêd¹ wobec nas ¿yczliwe, czy – jak przedstawi³ to H.G.Wells w Wojnie œwiatów – przybêd¹ tu niszczyæ, podbijaæ, unicestwiaæ?Gdy w 1971 roku wystrzelono Pioneera 10, zaopatrzono go wgrawerowan¹ plakietkê zawieraj¹c¹ informacje dla istot pozaziemskich – które mog³yby znaleŸæ statek lub jego szcz¹tki – o tym, sk¹d przyby³ statek i kto go wys³a³ [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
