czesc 01 rozdzial 01
czesc 04 rozdzial 04
czesc 02 rozdzial 03 (3)
czesc 05 rozdzial 03 (2)
czesc 05 rozdzial 01 (3)
rozdzial 05 (206)
rozdzial 07 (91)
rozdzial 02 (20)
rozdzial 05 (14)
rozdzial 09 (214)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Na polecenie Ro-manusa szcz¹tki Formozusa wy³owiono z Tybru i pochowano na brzegu rzeki.Romanus sprawowa³ w³adzê niespe³na cztery miesi¹ce.Potem osadzono go ponoæ w jakimœ klasztorze.Po nim nasta³ czas jeszcze krótszego, bo zaledwie dwudziestodniowego panowania Teodora II. Teodor na "trupim synodzie" otwarcie stan¹³ po stronie oskar¿onego papie¿a.Szcz¹tki Formozusa raz jeszcze ekshumowano i tym razem na polecenie papie¿a pochowano z wszelkimi honorami w Bazylice œw.Piotra.Tym samym Teodor przywróci³ wszystkie uniewa¿nione przez "trupi synod" postanowienia.Ale tak¹postaw¹papie¿ narazi³ siê stronnictwu Spoletan.Przygotowano wiêc na Teodora II zamach, w wyniku którego zgin¹³ on w nie do koñca wyjaœnionych okolicznoœciach. Spoletanie oddali papiestwo Sergiuszowi, hrabiemu na Tusculum, który funkcjê utrzyma³ przez parê godzin i schronienia musia³ szukaæ u markiza Adel-berta z Tuscji.Pojawiæ siê mia³ ponownie po szeœciu latach, tym razem jako Sergiusz III (904-911). W tych okolicznoœciach papie¿em zosta³ Jan DC (898-900), opat klasztoru benedyktynów, rodem z Tivoli.Do obwo³ania go papie¿em doprowadzi³, zamieszkuj¹cy w Rawennie i wielce wp³ywowy w Italii, Lambert ze Spoleto.W dowód wdziêcznoœci Jan IX koronowa³ swego protektora na cesarza.Nie cieszy³ siê on jednak d³ugo swoim stanowiskiem.Podczas polowania spad³ z konia i zmar³. Los w dalszym ci¹gu nie szczêdzi³ Formozusa.Za pontyfikatu Jana IX spalono akta "trupiego synodu".Na synodach potwierdzono zakaz przechodzenia z jednego biskupstwa na drugie.Uznano zarz¹dzenie cesarza Lotara I, dotycz¹ce elekcji papie¿a, choæ nie mia³o ono ¿adnego praktycznego znaczenia.Postanowiono, ¿e w wyborze papie¿a wezm¹ udzia³ biskupi i duchowieñstwo za zgod¹ senatu rzymskiego i ludu.Konsekracja zaœ mia³a siê odbywaæ w obecnoœci pos³Ã³w cesarskich.Te zarz¹dzenia nie uchroni³y Pañstwa Koœcielnego przed rozruchami i rozbojami.Jan IX prosi³ cesarza, by mu pomóg³ w walce z przestêpcami, ale Lambert nie zd¹¿y³, bo -jak pisaliœmy -zgin¹³ na polowaniu.Tak wiêc Jan IX nie przeprowadzi³ wszystkich zamierzonych reform.Zmar³ w 900 roku i zosta³ pochowany w bazylice œw.Piotra. Jego nastêpc¹ zosta³ Benedykt IV (900-903), syn mieszczanina Mammolusa, wyœwiêcony na kap³ana jeszcze przez papie¿a Formozusa, którego kontrowersyjna postaæ wci¹¿ budzi³a emocje.Dnia 30 sierpnia 900 roku zwo³a³ synod na Lateranie, który uprawomocni³ konsekracjê i jego wyœwiêcenie przez Formozusa.Benedykt IV, wychwalany przez kronikarzy za mi³osierdzie i hojnoœæ okazywan¹ sierotom i ubogim, pozosta³ jednak bezsilny wobec korupcji panosz¹cej siê w Pañstwie Koœcielnym.Zmar³ w 903 roku, pochowano go w bazylice œw.Piotra.Po jego œmierci urz¹d biskupa Rzymu sta³ siê obiektem zaciêtej walki stronnictw politycznych. Leon V panowa³ niespe³na trzy miesi¹ce.Historycy twierdz¹, ¿e nie by³ rzymskim kap³anem, gdy zosta³ wyniesiony na urz¹d papieski.Uwik³a³ siê w intrygi knute jeszcze przez Krzysztofa, dworzanina papieskiego, a tak¿e kardyna³a-prezbitera koœcio³a œw.Damaro.W efekcie Krzysztof wtr¹ci³ Leona V do wiêzienia, zmusi³ go do zrzeczenia siê godnoœci.W wiêzieniu Leon V zmar³ albo zosta³ zamordowany. W 904 roku urz¹d po nim obj¹³ Krzysztof-an-typapie¿.Wkrótce jednak spotka³ go podobny los, jaki sam zgotowa³ poprzednikowi.Sergiusz, hrabia Tusculum, uwiêzi³ go i kaza³ zamordowaæ.Sergiusz III (904-911) da³ pocz¹tek tej erze w dziejach papiestwa, któr¹ okreœlano mianem "pomokracji" - panowania kurtyzan. Uœmiercenie swego poprzednika nie by³o dla Sergiusza wystarczaj¹cym przyk³adem rozliczenia z przesz³oœci¹, czy te¿ wyrazem umocnienia swojej pozycji.W dziesiêæ lat po "trupim synodzie", którego by³ g³Ã³wnym pomys³odawc¹, raz jeszcze kaza³ wydobyæ szcz¹tki nieszczêsnego papie¿a Formozusa.Poleci³ mu odci¹æ g³owê, dwa pozosta³e palce prawej rêki oraz ponownie uniewa¿ni³ wszystkie nadane przez niego œwiêcenia.Pozbawi³ tak¿e urzêdów dostojników koœcielnych, którzy dostali beneficja od potêpionego papie¿a.Koœci papie¿a Formozusa kaza³ wrzuciæ do Tybru.Po kilku dniach rybak znalaz³ w sieci szcz¹tki pozbawione g³owy.Sympatycy Formozusa w tajemnicy pogrzebali je znowu w krypcie bazyliki œw.Piotra. Sergiusz III mia³ nadziejê, ¿e uwolni³ siê od przeœladuj¹cych go wspomnieñ i móg³ teraz zaj¹æ siê innymi - wcale nie mniej wystêpnymi - poczynaniami.Spe³nia³ przede wszystkim ¿¹dania nieobyczajnej Teodo-ry, zwanej Starsz¹.Teodora by³a ¿on¹ Teofilakta, stoj¹cego na czele stronnictwa szlacheckiego.Mieli oni dwie córki: Maroziê i Teodorê, zwan¹ M³odsz¹.Teodora Starsza i jej córki zadomowi³y siê w pa³acu La-terañskim.Marozia, obdarzona urod¹, maj¹c piêtnaœcie lat, postanowi³a podbiæ serce Ojca Œwiêtego, czego zreszt¹ dokona³a ze skutkiem nader widocznym.Wówczas by³a ju¿ ¿on¹Alberyka ze Spo-leto, co nie mia³o dla niej wiêkszego znaczenia.Urodzi³a papie¿owi syna, którego tak¿e nazwa³a Sergiuszem.Czuwa³a nad nim dwadzieœcia piêæ lat, a póŸniej zadba³a o to, by zosta³ papie¿em, Janem XI.Marozia niew¹tpliwie by³a matk¹ Jana Xl, babk¹ Jana XII i ciotk¹ Jana XIII, syna Teodory M³odszej. Sergiusz III, mimo swego nieobyczajnego trybu ¿ycia, by³ lubiany przez lud rzymski.Odbudowa³ bazylikê œw.Jana na Lateranie, zniszczon¹ przez trzêsienie ziemi w czasie procesu papie¿a Formozusa w 897 roku.To dzie³o przyczyni³o siê jednak w znacznie umiej szej mierze do przywrócenia rangi Koœcio³a ni¿ klasztor, którego mury zaczê³y wyrastaæ w 910 roku w burgundzkiej dolinie, w Ciuny.Sergiusz III nie podejrzewa³, ¿e tam, w Ciuny, zrodzi siê owoc reformy, dziêki której bêdzie mo¿na zapomnieæ o "przeklêtym wieku papie¿y" i o "trupim synodzie" [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
