Dodziuk Anna Psychologia podręczna Częœć III Pokochać (12)
Pod redakcjš Charlesa E. Skinnera Psychologia wychowawcza (12)
Pod redakcjš Andrzeja Lewickiego Psychologia kliniczna (12)
George Orwell Folwark zwierzęcy (12)
Frankl Viktor E. Psychoterapia dla każdego (12)
143 12 (11)
rozdzial 12 (52)
019 09 (2)
Bertin Joanne Ostatni Lord Smok
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.R5Osobom badanym w eksperymencie Zeigarnik polecono wyl~onywaæ jak najszybciej i jak najdok³adniej ca³e serie (od 18 do 22) zadañ ró¿nego rodzaju: zadania matematyczne, rozwi¹zywanie zagadek, zadania ruchowe (lepienie figur, wykonywanie pude³ek z kartonu) itp.Wykonywanie po³owy tych zadañ, dobranych losowo, by³o przerywane, zanim osoby badane mog³y je zakoñczyæ.Po skoñczeniu badania proszono badanych o wyliczenie wszystkich zadañ, które wykonywali.Obliczono, ¿e stosunek liczby zapamiêtanych zadañ przerwanych do liczby zapamiêtanych zadañ zakoñczonych wynosi³ od 1,9 do 2,1 dla ró¿nych grup badanych.Zgodnie z hipotez¹ Lewina, napiêcie utrzymuj¹ce siê przy niedokoñczonym zadaniu i anga¿uj¹ce myœli danej osoby u³atwia lepsze przechowanie tego zadania w porównaniu z przechowaniem zadania ju¿ zakoñczonego, dla którego napiêcie zosta³o rozfadowane.Eksperymenty Zeigarnik by³y wielokrotnie powtarzane na ró¿nego rodzaju materiale i z ró¿nymi (np.pod wzglêdem wieku) badanymi.Tak zwany efekt Zeigarnik zosta³ szeroko potwierdzony.Rosenzweig (1943) uzyska³ jednak odmienne rezultaty w sytuacji, gdy dawa³ badanym instrukcjê anga¿uj¹c¹ w silniejszym stopniu ich mótywacjê osobist¹.Mówif on, ¿e stosowane zadania (te same, co w eksperymencie Zeigarnik) s¹ prób¹ ich inteligencji.Tak jak Zeigarnik, pewne zadania przerywa³, uzasadniaj¹c badanym, ¿e i tak nie potrafi¹ ich wykonaæ.Wtedy badani pamiêtali lepiej zadania zakoñczone.Przerwane zadania s¹ lepiej pamiêtane, kiedy motywacja badanych jest s³absza, przy silnej motywacji w³¹czaj¹ siê, zdaniem Rosenzweiga, mechanizmy obrony Ego, wobec czego zadania przerwane, odczuwane przez badanych jako pora¿ka, zostaj¹ t³umione na tej samej zasadzie, na jakiej t³umione s¹ wspomnienia zagra¿aj¹ce dobremu mniemaniu o sobie.Problem wp³ywu emocji, motywacji, a tak¿e postaw$ i przekonañ na przebieg procesów pamiêci jest przedmiotem zainteresowañ psychologii spo³ecznej.Wp³yw postaw i przekonañ na zapamiêtywanie dobrze charakteryzuje eksperyment S.Miki (1966), wywodz¹cy siê z badañ Bartlett¹ (1932).Badani, dobrani z punktu widzenia ich stosunku do religii, tzn.wierz¹cy i niewierz¹cy, zapoznali siê z dwoma rodzajami tekstu - proreligijnym i antyreligijnym.Kiedy nastêpnie sprawdzono przechowanie w pamiêci tych tekstów, wskaŸniki przypomnieñ by³y ró¿ne dla obu grup badanych.Badani lepiej pamiêtali te teksty, które odpowiada³y charakteryzuj¹cej ich postawie.Przeprowadzono wiele eksperymentów dotycz¹cych ró¿nych postaw.Tak np.Walden (cyt.wg Flores, 1964) bada³ postawê jednostki wobec samej siebie.Badani otrzymali d³ugie listy przymiotników, na których polecono im podkreœliæ te okreœlenia, jakie - ich zdaniem - charakteryzuj¹ ich samych.Nastêpnie eksperymentatorzy przygotowali dla ka¿dego badanego now¹ listê, w której pozostawiono po³owê zakreœlonych przez niego przymiote Postawa z definicji zawiera komponent emocjonalny czy afektywny.szaników, a drug¹ po³owê okreœleñ zast¹piono okreœleniami o znaczeniu przeciwnym.W tydzieñ po pierwszym spotkaniu rozdano badanym te nowe listy, prosz¹c o zapoznanie siê z nimi jako z "ocenami przypisanymi im przez ich kolegów".Po dwóch dniach na trzecim spotkaniu proszono badanych o pr¿ypomnienie sobie ocen otrzymanych od kolegów.Badani pamiêtali znacz¹co wiêcej tych ocen, które by³y zgodne z ich samoocenami.Badania tego typu interesuj¹ szczególnie psychologów spo³ecznych zajmuj¹cych siê kszta³towaniem i zmianami postaw, przekonañ i opinii.1.A.Festinger (1957) w zwi¹zku z opisywanymi powy¿ej i pokrewnymi zagadnieniami wysun¹³ teoriê dysonansu poznawczego, która mówi, ¿e przyjêcie pogl¹dów niezgodnych z w³asnymi przekonaniami wywo³uje u cz³owieka poczucie przykroœci, zagro¿enia.Dlatego twierdzeñ niezgodnych z wyznawanymi przekonaniami nie dopuszczamy do œwiadomoœci.Ju¿ spostrzeganie jest w tym wzglêdzie selektywne, a pamiêæ pe³ni funkcjê kolejnego filtru.Zainteresowanego tym problemem czytelnika odsy³amy do podrêczników psychologii spo³ecznej.Teorie pamiêciWspominaliœmy ju¿ parokrotnie najstarsz¹ teoriê pamiêci, tzn.koncepcjê konsolidacji œladów pamiêciowych Mullera i Piltzekera (1900), w której akcentuje siê koniecznoœæ konsolidacji kodowanych informacji, aby zosta³y one przechowane na trwa³e w pamiêci.Na czym jednak mia³aby polegaæ natura owego œladu nie jest jasne i do dnia dzisiejszego trwaj¹ na ten temat spory [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
