rok 2027 20 23 (2)
rozdzial 23 (42)
rozdzial 02 (23)
23 (284)
23 (176)
23 (183)
23 (111)
148 23 (6)
23 (274)
23 (104)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wy¿sze Ja tego rodzaju ustala wzorce wychowania irozwoju oraz w tajemniczy sposób rz¹dzi wszystkimiskomplikowanymi procesami ludzkiej egzystencji, które, co jestoczywiste, s¹ zbyt zawi³e dla ni¿szego Ja, by mog³o je zrozumieæ inad nimi zapanowaæ.B.Wy¿sze Ja przypisane ka¿dej poszczególnej osobie (lubmo¿e mêsko-¿eñskiej parze) przedstawione jest tutaj matematycznymsymbolem „nieskoñczonoœci”, wiecznego postêpu.Wy¿sze Jadokonuje natychmiastowych zmian w ludzkim ciele, jeœli siê o topoprosi, oraz zdolne jest wywieraæ wp³yw na Wy¿sze Ja mniejrozwiniêtych gatunków stworzeñ dzia³aj¹ce jako ich „dusza grupowa”.C.Wszystkie zwierzêta, ptaki, owady, ryby tak¿e podobno maj¹Wy¿sze Ja „duszy grupowej”, które sprawuje nadnimi opiekê i rz¹dy.Linie przerywane wychodz¹ce z symboli Wy¿szychJa wskazuj¹ przez swoj¹ wielkoœæ, ¿e ka¿de Wy¿sze Ja ma pieczê nadgromad¹ stworzeñ.D.Wy¿sze Ja dzia³aj¹ce jako „dusze grupowe” zosta³yprzedstawione w czêœciowo ludzkiej postaci (czasem z g³ow¹ zwierzêciajak na rys.D.).Wizerunek ten wziêto z Egiptu, ze œciany œwi¹tyniboga Hathora.Dwa pióra wychodz¹ce z kuli nad g³ow¹ cz³owieka-jastrzêbia przedstawiaj¹ podwójne Wy¿sze Ja tajemnejegzoterycznej symboliki.(Za spraw¹ nauczycielki Williama Stewarda,dziennikarza, o którym wczeœniej by³a mowa, dosz³o domaterializacji „grupowego” Wy¿szego Ja.Nauczycielkau¿y³a swych umiejêtnoœci magicznych, by wp³yn¹æ na Wy¿sze Jaokolicznych ptaków.Sk³oni³a wszystkie ptaki do zgromadzeniasiê na wzgórzu w wielk¹, zmieszan¹ z ró¿nych gatunkówi rodzajów chmarê.Wy¿sze Ja w miarê materializacji stawa³osiê coraz bardziej widoczne.Wygl¹da³o jak zamglona ludzka postaæ zwielk¹ ptasi¹ g³ow¹ i unosi³o siê w powietrzu).E.Symbolika staro¿ytnego Egiptu daje nam wspania³y obrazwznoszenia siê modlitwy do Wy¿szego Ja.Jest to obraz kuli zeskrzyd³ami.Dwa wê¿e mog¹ oznaczaæ dodatnie i ujemne ³adunki wstrumieniu si³y ¿yciowej lub te¿ ni¿sze i œrednie napiêcie, obau¿ywane do formu³owania i wysy³ania modlitw.F.Sfinks jest symbolem podobnym do symbolu cz³owieka jastrzêbia zrysunku D, lecz odwróconym.Tutaj zwierzê ma ludzk¹ g³owê.G.Symbol egipski, w którym dwa wê¿e pojawiaj¹ siê wtowarzystwie p¹czków kwiatów i ma³ych kulekumieszczonych tutaj dla podkreœlenia idei troistoœci, czyli w teoriiHuny doktryny o trzech Ja, trzech cia³ach widmowych i trzechrodzajach si³y ¿yciowej.Falowane linie u podstawy to wyraŸnareminiscencja symbolu Huny – fal oznaczaj¹cych si³ê ¿yciow¹.H.Ten staro¿ytny znak przedstawia uskrzydlon¹ myœl wraz zsymbolem ludzkiej si³y p³yn¹cej z po³¹czenia siê dwóch p³ci.Wobec braku jasnej i praktycznej wiedzy o trzech napiêciach energii¿yciowej kap³ani wielu religii staro¿ytnych przypuszczali, ¿e mocstwórcza w prokreacji jest efektem skutecznego modlenia siê dobogów.Przekonanie, i¿ si³a stwórcza cz³owieka jestwynikiem po³¹czenia p³ci, nie jest s³uszne, poniewa¿ kahuni, zarównomê¿czyŸni, jak i kobiety, dokonywali magicznych czynów bezwzglêdu na uprawianie seksu.Istnieje jednak w Hunie przekonanie, i¿Wy¿sze Ja cz³owieka sk³ada siê z mêsko-¿eñskiej pary.I.Znany symbol skrzydlatego drzewca.Dwa oplataj¹ce go wê¿eczêsto obejmuj¹ uskrzydlon¹ kulê.Je¿eli nad drzewcem umieszczonyjest symbol Wy¿szego Ja, wówczas, z punktu widzenia Huny, ca³ysymbol jest kompletny.Interesuj¹ca rzecz, ¿e na wyspach Polinezjinie wystêpowa³y nigdy wê¿e.Kahuni nie u¿ywali wê¿a jako symbolu si³y¿yciowej w swych s³ownych opisach magicznego mechanizmu swojegosystemu psychologiczno-religijnego.Nale¿y przypuszczaæ, ¿e albo nieu¿ywali tego symbolu w ogóle, albo go zaniechali poopuszczeniu okolic Egiptu i przeniesieniu siê do Polinezji, gdzie¿yli przez kilka stuleci.Prawdopodobnie symbol ten pochodzi z innychŸróde³ ni¿ Huna, gdy¿ kahuni nie mieli w swoim jêzyku ¿adnegos³owa oznaczaj¹cego wê¿a, chocia¿ mieli okreœlenie na stworzeniapodobne do jaszczurek [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
