Foster Alan Dean Tran ky ky 02 Misja do Moulokinu
Miller Steve Lee Sharon Wszechswiat Liaden 02 Agent
Chalker Jack L Swiaty Rombu 02 Cerber Wilk w owczarni
Foster Alan Dean Przekleci 02 Krzywe zwierciadlo
Największa Tajemnica Ludzkoœci (tom I) cz. 02
J.R.R. Tolkien 02 The Two Towers
czesc 02 rozdzial 03 (3)
Berling Peter Dzieci graala (3)
22 (109)
wyklad11 (2)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.“Wielu" to tytu³ g³owy wspólnoty celibatycznej, podczas gdy “t³um" to okreœlenie regionalnego tetrarchy (gubernatora), a “wieloœæ" – rady rz¹dz¹cej.Nowicjusze w krêgach w³adzy religijnej byli nazywani “dzieæmi"; doktrynalny temat wspólnoty by³ nazywany “Drog¹", ci, którzy znali Drogê, byli znani jako “Dzieci Œwiat³oœci".Termin “trêdowaci" czêsto oznacza³ tych, którzy nie przeszli inicjacji do wy¿szego krêgu wspólnoty lub byli przez ni¹ odrzuceni.“Œlepi" to ci, którzy nie byli dopuszczeni do Drogi, i st¹d nie widzieli Œwiat³oœci.W tej perspektywie teksty o “uzdrawianiu œlepca" lub “uzdrawianiu trêdowatego" odnosz¹ siê konkretnie do procesu nawracania ku Drodze.Zniesienie ekskomuniki opisywano jako “powstanie z martwych" (termin szczególnie wa¿ny; zostanie omówiony póŸniej).Okreœlenie kogoœ jako osoby “nieczystej" mówi, ¿e jest to nieobrzezany poganin, a “chory" to cz³owiek bêd¹cy w publicznej lub kap³añskiej nie³asce.Taka informacja ukryta w Nowym Testamencie mia³a istotne znaczenie wtedy i pozostaje bardzo wa¿na dzisiaj.Ukrywano prawdziwy sens stosuj¹c alegoriê, symbol, metaforê, porównanie, definicjê sekciarsk¹ i pseudonim (kryptonim).Niemniej znaczenia by³y w pe³ni jasne dla tych, “którzy mieli uszy ku s³uchaniu".Ezoteryczny jêzyk by³ dobrze znany w czasach Nowego Testamentu – jêzyk, w którym przewija³y siê chmury, owce, ryby, chleby, kruki, go³êbie i wielb³¹dy.Wszystkie te oznaczenia mia³y swoje desygnaty, bo wskazywa³y ludzi, tak jak dzisiaj mówi siê “rekiny", “anio³y" czy “gwiazdy".Dodatkowo niektóre z tych ezoterycznych terminów Nowego Testamentu nie opisywa³y jedynie statusu spo³ecznego, ale by³y tytu³ami – maj¹cymi specjalne odniesienie w tradycji Starego Testamentu.Doktrynê wskazuj¹c¹ kierunek postêpowania wspólnoty nazywano Œwiat³oœci¹, a Œwiat³oœæ reprezentowa³a wysok¹ rang¹ triadê (kap³an, król i prorok), maj¹c¹ symboliczne tytu³y “w³adza", “królestwo" i “chwa³a".W klerykalnej hierarchii “ojciec" sta³ najwy¿ej i mia³ dwóch bezpoœrednich nastêpców, “syna" i “ducha"28.(Co te¿ ma kluczowe znaczenie dla naszego w¹tku i do czego powrócimy póŸniej).ARMAGEDONPewne najwa¿niejsze niebiblijne zapiski zwi¹zane z okresem Nowego Testamentu s¹ zachowane w pismach Józefa Flawiusza, którego Dawne dzieje Izraela i Wojna ¿ydowska zosta³y napisane subiektywnie z punktu widzenia dowódcy broni¹cego Galilei podczas powstania ¿ydowskiego w I wieku n.e.Józef Flawiusz t³umaczy, ¿e esseñczycy byli szczególnie sprawni w sztuce leczenia i od staro¿ytnych odziedziczyli terapeutyczn¹ wiedzê o korzeniach i kamieniach29.Samo okreœlenie “esseñczycy" wprost odwo³uje siê do tej wiedzy, jako ¿e aramejskie asayya znaczy³o “lekarz" i odpowiada³o greckiemu essenoi.Esseñczycy g³êboko wierzyli w to, ¿e Wszechœwiat zawiera dwa g³Ã³wne pierwiastki: Œwiat³oœæ i Ciemnoœæ.Œwiat³oœæ reprezentuje prawdê i sprawiedliwoœæ, podczas gdy Ciemnoœæ oznacza wynaturzenie i z³o moralne.Ruch niebios ustala³ równowagê Œwiat³a i Ciemnoœci w Kosmosie, a ludzie byli indywidualnie obdarzani ka¿dym pierwiastkiem, jak zadecydowa³ uk³ad planet w dniu urodzenia.I tak kosmiczna batalia miêdzy Œwiat³oœci¹ i Ciemnoœci¹ toczy³a siê w ³onie ludzkoœci oraz miêdzy poszczególnymi osobami; niektórzy mieli proporcjonalnie wiêcej œwiat³a, inni proporcjonalnie wiêcej mroku.Uwa¿ano, ¿e Bóg jest najwy¿szym w³adc¹ nad tymi dwoma kardynalnymi pierwiastkami, a cz³owiek szukaj¹cy Drogi ku Œwiat³oœci wkracza na d³ugi i ¿mudny szlak sprzecznoœci.Ów szlak ma swój punkt szczytowy tam, gdzie jedna si³a zetrze siê z drug¹ w Czasie Oceny zwanym Dniem S¹du.Im bli¿ej owego momentu, tym bardziej w Okresie Pokuszenia bêd¹ potê¿nia³y si³y Ciemnoœci.Ludzie zostan¹ poddani próbie.Ci, którzy pod¹¿aj¹ Drog¹ Œwiat³oœci, bêd¹ starali siê unikn¹æ groŸby oceny prosz¹c: “I nie wódŸ nas na pokuszenie, ale zbaw ode z³ego".Tradycyjnie identyfikowano pierwiastek Ciemnoœci z Belialem (Marnoœci¹), którego dzieci czci³y boga innego ni¿ Jehowa.Pierwiastek Œwiat³oœci by³ otoczony opiek¹ hierarchii i symbolizowa³ go siedmioramienny œwiecznik, Menora.W czasie dynastii Dawida kap³ana z pokolenia Sadoka uwa¿ano za g³Ã³wnego rzecznika Œwiat³oœci.Swojego przedstawiciela na ziemi mia³, podobnie jak pierwiastek Œwiat³oœci, równie¿ i pierwiastek Ciemnoœci.Ta funkcja przynale¿a³a g³Ã³wnemu mê¿owi uczonemu w Piœmie, który tworzy³ formaln¹ “opozycjê" w ³onie hierarchicznej struktury30.Desygnowany “Ksi¹¿ê Ciemnoœci" mia³ w pierwszym rzêdzie poddawaæ próbie celibat nowicjuszek, st¹d te¿ nosi³ hebrajski tytu³ Szatana (Oskar¿yciela).W greckim odpowiada³ temu tytu³ Diabolos (Napastnik).(Por.ad-vocatus diaboli, który podczas procesu kanonizacyjnego w Koœciele katolickim z urzêdu wysuwa wnioski przeciwko uznaniu kandydata za osobê œwiêt¹).Wed³ug przepowiedni zawartej w Apokalipsie (16, 16) ostateczne starcie miêdzy Œwiat³oœci¹ i Ciemnoœci¹, dobrem i z³em, odbêdzie siê w Armagedonie (Har-Magedon, wzgórza Magedon), wa¿nym historycznie palestyñskim polu bitewnym, na którym forteca strzeg³a równin Jizreel, na po³udnie od wzgórz Galilei.Zwój wojenny opisuje szczegó³owo przysz³¹ walkê miêdzy Dzieæmi Œwiat³oœci i Synami Ciemnoœci31.Plemiona Izraela mia³y byæ po jednej stronie, podczas gdy Kittim (Rzymianie) i ró¿ni inni poganie – po drugiej.Jednak¿e w kontekœcie tej wieñcz¹cej wszystko wojny nie wspomi – nano o wszechpotê¿nym Szatanie – taka mitologiczna postaæ nie wystêpowa³a w stworzonym przez wspólnotê wyobra¿eniu S¹du j Ostatecznego.Konflikt mia³ mieæ wy³¹cznie wymiar œmiertelnego starcia miêdzy Œwiat³oœci¹ – Izraelem i Ciemnoœci¹ – cesarskim j Rzymem.O wiele póŸniej fundamentalny sens tego staro¿ytnego obrazu przej¹³ i przekszta³ci³ Koœció³ rzymski.Symboliczn¹ bataliê pod Har-Magedon wyniesiono do rangi powszechnego symbolu, a Rzym (uprzednio “Ciemnoœæ") dokona³ uzurpacji Œwiat³oœci.Aby zapewniæ w³adzê katolickim biskupom, dokonano strategicznego manewru og³aszaj¹c, ¿e Dzieñ S¹du jeszcze nie nadszed³.Tym, którzy od tej pory bêd¹ trzymaæ siê zasad Koœcio³a rzymskokatolickiego, obiecano prawo wstêpu do Królestwa Niebieskiego.W ten sposób ufortyfikowane wzgórze Har-Magedon nabra³o cech nadprzyrodzonych, a s³owo Armagedon wzbudza³o od tej pory apokaliptyczn¹ grozê, oznacza³o przera¿aj¹cy koniec wszystkiego, przy czym jedyn¹ pewn¹ drog¹ zbawienia by³o bezwzglêdne podporz¹dkowanie siê prawom Rzymu.By³ to jeden z najbardziej pomys³owych manewrów politycznych wszech czasów [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
