Orson Scot Card Dzieci Umyslu
Dick Philip K Cudowna bron (3)
wiedza i zycie2
Gaiman Neil Koralina
The Redemption of Althalus by Eddings
Pod redakcją Charlesa E. Skinnera Psychologia wychowawcza (11)
Joanne K Rowling Harry Potter i Zakon Feniksa
abc.com.pl 4
19 (237)
04 (278)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jan Krukowiecki - ostatni dowódca wojskowy powstania.Poddał Warszawę nie podejmując walki.Autor zarzuca mu zdradę.Słowacki o roli poezji i poety w życiu narodu.Słowacki prezentuje trzy charakterystyczne poglądy.Prezentowany przez pierwszą osobę, prawdopodobnie Mickiewicza, zawarty jest w "Księgach narodu i pielgrzymstwa polskiego".Według niego poezja winna w trudnej sytuacji historycznej po klęsce powstania dostarczyć pociechy, oddalić od narodu widmo rozpaczy.Ciężar klęski powinien wziąć na siebie poeta, przywódca, prorok narodu.Zmartwychwstanie narodu dokona się dzięki bożej sprawiedliwości i ofierze proroka - poety.Druga osoba (publicyści emigracyjni) szydzi z pierwszej, ośmiesza program z punktu widzenia realizmu politycznego.Trzecia dystansuje się i wyraża program ideowy Słowackiego.Poezja może spełnić swe zadanie wtedy, gdy potrafi dostarczyć narodowi mitu siły i przechować dzieje nieudanego powstania.Akt I - bohater ma rysy werterowskie, przypomina Gustawa z IV części "Dziadów".Doświadcza melancholii, smutku duszy i braku sensu istnienia.Grzegorz próbuje w duszy bohatera obudzić poczucie hartu ducha.Opowiada epizody z wojen napoleońskich.Opowieści te nie budzą jednak ducha męskości w chłopcu.Zakochuje się w Laurze, popełnia samobójstwo (prawdopodobnie chybił, gdyż widzimy go w akcie II).Akt II - średniowieczny moralitet, ukazuje wędrówkę bohatera w poszukiwaniu wartości.Zdobywa on doświadczenie poza granicami kraju i doznaje wielu rozczarowań dotyczących poznawanych wartości.W Londynie rozczarowuje się mieszczańskim społeczeństwem, w którym wszystko można kupić za pieniądze.We Włoszech rozczarowuje miłość do kobiety, w Watykanie do religii (papież Grzegorz XIV był autorem listu pasterskiego wzywającego Polaków do zachowania spokoju).Akt II jest symbolem wędrówki przez życie - od narodzin, przez poznanie wartości pieniądza, samego siebie, poprzez pierwszą miłość, do Sądu Niebieskiego, objawienia prawdziwego sensu wiary.Zwieńczeniem tej wędrówki jest niebo i ponowne odrodzenie - Mont Blanc i postanowienie powrotu do ojczyzny.Monolog Kordiana to odpowiednik Wielkiej Improwizacji.Manifestuje poczucie mocy wewnętrznej.Odnajduje sens swojego życia - chce by Polska była Winkelriedem narodów (Winkelried, rycerz, który poświęcił swoje życie za towarzyszy).Akt III, scena I - ukazuje postawę ludu Warszawy zafascynowanego koronacją cara oraz winem, którym car częstuje warszawiaków.Scena II, poprzedzona rozbudowanymi didaskaliami, przedstawia cara - "legalnego władcę królestwa polskiego".Scena III - również ukazuje postawę ludu, który nie wykazuje niechęci do Rosjan pomimo dzieciobójstwa księcia Konstantego.Scenę zamyka śpiew Mefistofelesa usypiającego ludzi.Wino, które pili było szatańskie.Scena IV - w katedrze spotykają się spiskowcy i debatują czy zabić cara, czy nie.Prezes jest przeciwny morderstwu, kwestionuje jego sens polityczny, potępia terroryzm polityczny - przeciwstawia mu ideę rycerską.Kordian uważa, że car pohańbił koronę królów polskich, sądzi, iż gdy się go zgładzi naród powstanie do walki.Wierzy, że jest w stanie dźwignąć sprawę niepodległości swego kraju.Walczy ze swoją imaginacją, która wyolbrzymia lęk, pozbawia zdolności dokonania zbrodni.Scena VI - szpital wariatów.Doktor - kolejne wcielenie Mefistofelesa, chce jego duszy.Wygłasza prawdę o sensie uczynków Kordiana, mimo to nie udaje mu się go opętać.Scena VII - obraz parady, Wielki Książę obiecuje darować Kordianowi życie, car jest jednak przeciwny.Scena VIII - "pseudospowiedź" - rozmowa z Grzegorzem.Scena IX - spór cara i Wielkiego Księcia - o mało nie dochodzi do puczu.Scena ostatnia - Plac Bankowy, zamknięcie otwarte dramatu.Wymowa.Krytyka idei spiskowej, przywódców powstania oraz idei samotnej walki o wolność ojczyzny.Liryki Juliusza Słowackiego."Bogurodzico"Pierwsza zwrotka - zwraca się do Matki Bożej, odwołuje się do uczuć patriotycznych, przypomina o dawnej świetności narodu.Walka o wolność jest przedmiotem pochwały, jako ofiarę należy ją złożyć przed Matką Bożą, by ta złożyła ją przed Bogiem.Druga zwrotka mówi o tym, że zryw narodowy Polaków wyzwoli wolę walki wśród Rosjan.Trzecia zwrotka opisuje zwycięstwo wolności nad Rosją carską.Czwarta to apostrofa do Litwinów, by walczyli, by powstali.Poeta formułuje wezwanie do walki.Walka narodowa Polaków to odradzanie się Feniksa z popiołów.Utwór ma charakter modlitewny."Smutno mi Boże"Przedmiotem pochwały jest porządek wszechrzeczy, utwór także ma charakter modlitewny.Autor patrzy na piękny świat, godny podziwu, a mimo to doznaje smutku.Piękne dzieła boże nie radują serca poety.Swój smutek okazuje tylko przed Bogiem.Wie, że nigdy nie będzie mógł powrócić do ojczyzny.Pielgrzym, wygnaniec, bezdomny człowiek.Ma świadomość, że jego szczątki nie spoczną na ojczystej ziemi, dlatego też dusz nie zazna spokoju [ Pobierz całość w formacie PDF ]
