Dodziuk Anna Psychologia podręczna Częœć III Pokochać (12)
Pod redakcjš Charlesa E. Skinnera Psychologia wychowawcza (12)
Kurcz Ida Pamięć, uczenie się, język (12)
Pod redakcjš Andrzeja Lewickiego Psychologia kliniczna (12)
George Orwell Folwark zwierzęcy (12)
Frankl Viktor E. Psychoterapia dla każdego (12)
Droga żelazna
FS STRUCT (3)
Kratochvil Stanisław Psychoterapia Kierunki metody badania (5)
rozdzial 07 (267)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W odniesieniu zaœ do czysto zwierzêcych i materialnych czêœci cz³owieka, nale¿y stwierdziæ, ¿e obecnie nauka jest na dobrej drodze, która w znacznym stopniu potwierdzi tê teoriê.Chemia i fizjologia s¹ dwoma wielkimi magami, którym jest przeznaczone otworzyæ oczy cz³owieka na wielkie, fizyczne prawdy.Z ka¿dym dniem coraz jaœniej uwidacznia siê to¿samoœæ miêdzy zwierzêciem a fizycznym cz³owiekiem, miêdzy roœlin¹ a cz³owiekiem, a nawet miêdzy p³azem i jego gniazdem, ska³¹ i cz³owiekiem.Je¿eli to¿samoœæ fizycznej i chemicznej budowy wszystkich istnieñ zosta³a uznana, to chemia mog³aby s³usznie powiedzieæ, ¿e nie ma ró¿nicy pomiêdzy materi¹ tworz¹c¹ byka, a t¹, która utworzy³a cz³owieka.Ale okultystyczna doktryna jest bardziej prawid³owa; mówi ona, ¿e nie tylko wystêpuje chemiczna to¿samoœæ, ale równie¿ te same maleñkie niewidoczne ¿ycia tworz¹ atomy cia³, gór i stokrotek, cz³owieka i mrówkojada, s³onia i drzewo chroni¹ce go od s³oñca.Ka¿da cz¹stka – bez wzglêdu na to, czy nazwiemy j¹ organiczn¹ czy nieorganiczn¹ – jest ¿yciem.Ka¿dy atom i moleku³a we wszechœwiecie w tym samym czasie jest daj¹cy ¿ycie i nios¹cy œmieræ podobnym kszta³tom, poniewa¿ tworz¹ one œwiaty i krótkotrwa³e przewodniki, gotowe przyj¹æ przekszta³caj¹c¹ siê duszê.One równie¿ stale niszcz¹ i zmieniaj¹ kszta³ty, i wypêdzaj¹ dusze z ich czasowych œwi¹tyñ.Atom tworzy i zabija; jest samorodny i samo-unicestwiaj¹cy; rodzi i zabija w ka¿dej sekundzie, w czasie i przestrzeni; to jest tajemnica nad tajemnicami, ¿ywe da³o cz³owieka, zwierzêcia lub roœliny.On tak¿e zradza ¿ycie i œmieræ, piêkno i brzydotê, dobro i z³o, a nawet przyjemne i nieprzyjemne, po¿yteczne i szkodliwe doznania (odczucia).On jest tym tajemniczym ¿yciem, przedstawianym zbiorowo przy pomocy niezliczonych miriadów ¿yæ, wynikaj¹cych z w³aœciwego im, odosobnionego rytmu, do tej pory niezrozumia³ego prawa atawizmu.Prawo to kopiuje rodzinne podobieñstwa oraz te, które znajduje utrwalone w aurach rodziców ka¿dego przysz³ego ludzkiego istnienia.Tajemnicy tej poœwiêcê wiêcej uwagi w póŸniejszym czasie, teraz zaœ podam jeden przyk³ad, ¿eby to zilustrowaæ.Wspó³czesna nauka dopiero teraz zaczyna odkrywaæ, ¿e ptomaina, alkaloidyczny jad, jest wytwarzany przez rozk³adaj¹ce siê trupy i materiê (gnij¹c¹, swojego rodzaju ¿ycie).Wyci¹g z niej, uzyskany przy pomocy lotnego eteru, daje zapach o takiej sile, jak zapach œwie¿ego pomarañczowego kwiatu; alkaloid uwolniony od tlenu daje albo odra¿aj¹co ohydny zapach albo najprzyjemniejsz¹ woñ, przypominaj¹c¹ delikatny aromat kwiatów; przypuszcza siê, ¿e takie kwiaty swój zapach zawdziêczaj¹ w³aœnie jadowitej ptomainie.Jad niektórych grzybów jest porównywany do jadu kobry hinduskiej, najbardziej œmiercionoœnej ze wszystkich ¿mij.Francuscy naukowcy, Arnaud, Gothier i Willers, w œlinie ¿ywego cz³owieka odkryli truj¹cy alkaloid, taki sam, jaki znajduje siê w œlinie ropuch, salamander czy kobr.Udowodniono, ¿e ten œmiertelny jad, bez wzglêdu na to, czy nazwiemy go ptomaina, leikomain¹ czy alkaloidem, jest wytwarzany przez ¿ywych ludzi, zwierzêta i roœliny.Gothier odkry³ równie¿, i¿ alkaloid zawarty w œwie¿ej padlinie byka i jego mózgu, nazwany przez niego xanthocreatintne, jest to¿samy z substancj¹ wyci¹gniêt¹ z jadowitej œliny p³azów.Podejrzewa siê, ¿e w³aœnie tkanki miêœniowe, aktywne organy w zwierzêcej ekonomii, s¹ prarodzicami lub czynnikami jadów, które maj¹ takie same znaczenie, jak kwas wêglowy i mocznik w funkcjach ¿ycia i okazuj¹ siê ultymatywnymi produktami wewnêtrznego spalania.Co prawda jeszcze nie ca³kowicie ustalono, czy owe trucizny mog¹ byæ wytwarzane zwierzêcym systemem ¿ywych istot, bez udzia³u mikrobów; niemniej jednak stwierdzono, ¿e zwierzêta wytwarzaj¹ truj¹ce substancje w swoim fizjologicznym lub ¿ywym stanie.W ten sposób nauka, odkrywaj¹c nastêpstwa, powinna dojœæ do ich pierwotnych przyczyn.Nie jest to jednak mo¿liwe bez pomocy starej wiedzy: alchemii, okultystycznej botaniki i fizyki.Ucz¹ nas one, ¿e ka¿da fizjologiczna zmiana dodana do patologicznych zjawisk czy chorób – nie samo ¿ycie lub obiektywny fenomen ¿ycia, tworzony pewnymi wysi³kami i zmianami w tkankach cia³a, które pozwalaj¹ i zmuszaj¹ ¿ycie do dzia³ania w danym ciele – wywo³ana jest przez owych niewidocznych twórców i po¿eraczy, którzy s¹ tak nieprawid³owo i ogólnie nazywani mikrobami.Czy zatem mo¿na przypuszczaæ, ¿e ogniste ¿ycia i mikroby nauki s¹ to¿same? Takie za³o¿enie jest nieprawid³owe.Ogniste ¿ycia s¹ siódmym i najwy¿szym podzia³em planu (poziomu) materii i odpowiadaj¹ w osobowoœci jedynemu ¿yciu wszechœwiata, chocia¿ tylko na tym poziomie materii.Mikroby nauki s¹ pierwszym najni¿szym podzia³em na drugim poziomie materialnej prany lub ¿ycia.Fizyczne cia³o cz³owieka ulega pe³nej zmianie w budowie co siedem lat, a jego zniszczenie i ochronê zawdziêcza zmiennym funkcjom ognistych ¿yæ, zarówno niszcz¹cym, jak i buduj¹cym.S¹ one budowniczymi, poœwiêcaj¹cymi siebie w postaci ¿ywotnoœci dla poskromienia niszczycielskiej dzia³alnoœci mikrobów i zaopatruj¹ je w to, czego potrzebuj¹; w ten sposób, powstrzymuj¹c je, zmuszaj¹ je do budowy materialnego cia³a i jego komórek.Kiedy pohamowanie jest wstrzymane, staj¹ siê niszcz¹cymi, poniewa¿ mikroby pozbawione ¿ywotnej, twórczej energii wszczynaj¹ bunt jako poœrednicy zniszczenia.Zatem w pierwszej po³owie ¿ycia cz³owieka – pierwsze piêæ okresów po siedem lat ka¿dy – ogniste ¿ycia s¹ poœrednio zajête procesem tworzenia jego materialnego cia³a; ¿ycie przebiega na wznosz¹cej siê skali i si³a jest skierowana na konstruowanie (budowanie) oraz wzmacnianie [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
