Terry Pratchett 19 Ostatni Bohater
w obronie wiary 19.phtml
rok 2027 17 19 (2)
143 19 (10)
rozdzial 08 (19)
rozdzial 01 (19)
rozdzial 19 (43)
03 (19)
19 (237)
19 (203)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.17.Powsta³ przeciwko mnie srogi gniew twój, a strachy twoje wytraci³y miê.18.Ogarniaj¹ miê jako woda przez ca³y dzieñ; otaczaj¹ miê gromadno.19.Oddali³eœ odemnie przyjaciela i towarzysza, a znajomym moim jestem jako w ciemnoœci.*891.Nauczaj¹cy (z³o¿ony) od Etana Ezrahytczyka.2.O mi³osierdziach Pañskich na wieki œpiewaæ bêdê; od narodu do narodu opowiadaæ bêdê usty swemi prawdê twojê.3.Rzek³em bowiem: Mi³osierdzie na wieki budowane bêdzie; na niebiosach utwierdzi³eœ prawdê twojê, o którejœ rzek³:4.Postanowi³em przymierze z wybranym moim: przysi¹g³em Dawidowi, s³udze swemu,5.¯e a¿ na wieki utwierdzê nasienie twoje, a zbudujê od narodu do narodu stolicê twojê.Sela.6.Przeto¿, Panie! wys³awiaj¹ niebiosa cud twój, i prawdê twojê w zgromadzeniu œwiêtych.7.Albowiem któ¿ na niebie przyrównany mo¿e byæ Panu? kto podobien jest Panu miêdzy synami mocarzów?8.I w zgromadzeniu œwiêtych bardzo jest Bóg straszliwy, a straszny nade wszystkich, którzy s¹ oko³o niego.9.Panie, Bo¿e zastêpów! któ¿ jest jakoœ ty, Pan mocny? bo prawda twoja jest oko³o ciebie.10.Ty panujesz nad nadêtoœci¹ morsk¹; gdy siê podnosz¹ nawa³noœci jego, ty je skracasz.11.Tyœ potawr³ Egipt jako zranionego; moc¹ ramienia twego rozproszy³eœ nieprzyjació³ twoich.12.Twojeæ s¹ niebiosa, twoja te¿ i ziemia; okr¹g œwiata i pe³noœæ jego tyœ ugruntowa³.13.Tyœ stworzy³ pó³nocy i po³udnie; Tabor i Hermon œpiewaj¹ o imieniu twojem.14.Ramiê twoje mocne jest; mo¿na jest rêka twoja, a wywy¿szona jest prawica twoja.15.Sprawiedliwoœæ i s¹d s¹ gruntem stolicy twojej; mi³osierdzie i prawda uprzedzaj¹ oblicze twoje.16.B³ogos³awiony lud, który zna dŸwiêk twój; Panie! w œwiat³oœci oblicza twego chodziæ bêd¹.17.W imieniu twojem weseliæ siê bêd¹ ka¿dego dnia, a w sprwiedliwoœci twojej wywy¿szaæ siê bêd¹.18.Boœ ty jest chwa³¹ mocy ich, a za wol¹ twoj¹ wywy¿szy siê róg nasz.19.Bo od Pana jest tarcza nasza, a od œwiêtego Izraelskiego król nasz.20.W on czas mówi¹c w widzeniu do œwiêtego twego rzek³eœ: Po³o¿y³em ratunek w rêku mocarza, wywy¿szy³em wybranego z ludu.21.Znalaz³em Dawida, s³ugê mego; olejkiem œwiêtym moim pomaza³em go.22.Przeto¿ rêka moja bêdzie sta³a przy nim, a ramiê moje posili go.23.Nie uciœnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawoœci nie utrapi go.24.Bo potrê przed twarz¹ jego przeciwników jego, a tych, którzy go maj¹ w nienawiœci, pora¿ê.25.Nadto prawda moja i mi³osierdzie moje z nim bêdzie, a w imieniu mojem wywy¿szony bêdzie róg jego.26.I po³o¿ê na morzu rêkê jego i na rzekach prawicê jego.27.On wo³aj¹c rzecze: Tyœ ojciec mój, Bóg mój, i ska³a zbawienia mego,28.Ja go te¿ za pierworodnego wystawiê, i za wy¿szego nad królami ziemi.29.Na wieki mu zachowam mi³osierdzie moje, a przymierze moje sta³e bêdzie przy nim.30.I uczyniê, ¿e na wieki bêdzie trwa³o nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios.31.Ale jeŸliby synowie jego opuœcili zakon mój, a w s¹dach moich nie chodzili;32.JeŸliby ustawy moje splugawili, a przykazañ moich nie przestrzegali:33.Tedy nawiedzê rózg¹ przestêpstwo ich, a karaniem nieprawoœæ ich.34.Ale mi³osierdzia swego nie odejmê od niego, ani sk³amiê przeciw prawdzie mojej.35.Nie splugawiê przymierza mego, a tego, co wysz³o z ust moich, nie odmieniê.36.Razem przysi¹g³ przez œwiêtobliwoœæ mojê, ¿e nie sk³amiê Dawidowi,37.A ¿e nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako s³oñce przedemn¹;38.Jako miesi¹c bêdzie utwierdzone na wieki, i jako œwiadkowie na niebie godnowierni.Sela.39.Aleœ go ty odrzuci³ i wzgardzi³; rozgniewa³eœ siê na pomazañca twego.40.Zrzuci³eœ przymierze z s³ug¹ twoim; str¹ci³eœ na ziemiê koronê jego.41.Roztarga³eœ wszystkie p³oty jego, i basztyœ jego rozwali³.42.Szarpaj¹ go wszyscy, którzy drog¹ mimo id¹; poœmiewiskiem jest i s¹siadom swoim.43.Wywy¿szy³eœ prawicê przeciwników jego; uweseli³eœ wszysstkich nieprzyjació³ jego.44.I ostrze miecza jego stêpi³eœ, a nie ratowa³eœ go w bitwie.45.Znios³eœ ochêdóstwo jego, a stolicê jego uderzy³eœ o ziemiê.46.Ukróci³eœ dni m³odoœci jego, a przyodzia³eœ go hañb¹.Sela.47.Dok¹d¿e, Panie! na wieki¿ siê kryæ bêdziesz? tak¿e bêdzie jako ogieñ pa³aæ zapalczywoœæ twoja?48.Wspomnij¿e na miê, jako krótki jest wiek mój; azaœ pró¿no stworzy³ wszystkich synów ludzkich?49.Któ¿ z ludzi tak ¿yæ mo¿e, aby nie ogl¹da³ œmierci? któ¿ wyrwie duszê sw¹ z mocy grobu? Sela.50.Gdzie¿ s¹ litoœci twoje dawne, o Panie! któreœ przysi¹g³ Dawidowi w prawdzie swej?51.Wspomnij, Panie! na zel¿ywoœæ s³ug twoich, a jakom ponosi³ wzgardê w zanadrzu swem od wszystkich narodów mo¿nych.52.Panie! jako ur¹gali nieprzyjaciele twoi, jako ur¹gali œcie¿kom pomazañca twego.53.Niech bêdzie b³ogos³awiony Pan a¿ na wieki.Amen, Amen.*901.Modlitwa Moj¿esza, mê¿a Bo¿ego.Panie! tyœ bywa³ ucieczk¹ nasz¹ od narodu do narodu.2.Pierwej ni¿li góry stanê³y i ni¿liœ wykszta³towa³ ziemiê, i okr¹g œwiata, oto zaraz od wieku a¿ na wieki tyœ jest Bogiem.3.Ty znowu cz³owieka w proch obracasz, a mówisz: Nawróæcie siê synowie ludzcy.4.Albowiem tysi¹c lat przed oczyma twemi s¹ jako dzieñ wczorajszy, który przemin¹³, i jako stra¿ nocna.5.Powodzi¹ porywasz ich; s¹ jako sen, i jako trawa, która z poranku roœnie.6.Z poranku kwitnie i roœnie; ale w wieczór bywa pokoszona, i usycha.7.Albowiem od gniewu twego giniemy, a popêdliwoœci¹ twoj¹ jesteœmy przestraszeni.8.Po³o¿y³eœ nieprawoœci nasze przed sob¹, tajne wystêpki nasze przed jasnoœci¹ oblicza twego.9.Sk¹d wszystkie dni nasze nagle przemijaj¹ dla gniewu twego; jako s³owa niszczej¹ lata nasze.10.Dni wieku naszego jest lat siedmdziesi¹t, a jeŸli kto du¿szy, lat oœmdziesi¹t, a to, co najlepszego w nich, tylko k³opot i nêdza, a gdy to pominie, tedy prêdko odlatujemy.11.Ale któ¿ zna srogoœæ gniewu twego? albo kto boj¹c siê ciebie zna zapalczywoœæ twojê?12 [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
