George Orwell Folwark zwierzęcy (16)
rok 2027 14 16 (3)
rozdzial 09 (16)
rozdzial 04 (16)
rozdzial 16 (12)
ZADANIE 01 (16)
rozdzial 16 (69)
rozdzial 02 (16)
64 (5)
TIJ315
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.– Mój zegarek, zegarek! – wrzasn¹³em.Don Juan skrêca³ siê ze œmiechu.– Nie powinieneœ nak³adaæ zegarka, gdy do mnie przyje¿d¿asz – powiedzia³.– Teraz masz spieprzony zegarek!Zdj¹³em zegarek i od³o¿y³em go z boku wanny.Przypomnia³em sobie, ¿e jest wodoszczelny i nic mu siê nie stanie.K¹piel w wannie niezwykle dobrze mi zrobi³a.Kiedy don Juan wyci¹gn¹³ mnie z lodowatej wody, odzyska³em nieco panowanie nad sob¹.– Có¿ za niedorzeczny widok! – powtarza³em ci¹gle, niezdolny powiedzieæ nic wiêcej.Drapie¿ca, którego opisywa³ mi wczeœniej don Juan, nie by³ istot¹ przyjazn¹.By³ niesamowicie ciê¿ki, wulgarny, zobojêtnia³y.Odczuwa³em jego pogardê dla nas.By³o pewne, ¿e skruszy³ nas ju¿ ca³e wieki temu, przemieniaj¹c, jak powiedzia³ don Juan, w istoty s³abe, bezbronne i potulne.Zdj¹³em moje mokre rzeczy, okry³em siê poncho, usiad³em na swoim ³Ã³¿ku i najzwyczajniej w œwiecie zacz¹³em p³akaæ jak dziecko; nie by³ to jednak ¿al nad sob¹.Mia³em mój wielki gniew i moj¹ niezachwian¹ intencjê, które nie pozwol¹ im mnie po¿reæ.P³aka³em z ¿alu nad moimi bliŸnimi, a zw³aszcza nad ojcem.Do tamtej chwili nigdy nie wiedzia³em, ¿e tak bardzo go kocham.– Nie mia³ ¿adnych szans – us³ysza³em powtarzane przez siebie w kó³ko te same s³owa, zupe³nie tak, jakby mówi³ to ktoœ inny.Mój biedny ojciec, najukochañsza istota, jak¹ zna³em, tak czu³a, tak delikatna, tak bezbronna [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
