Dodziuk Anna Psychologia podręczna Częœć III Pokochać (12)
Pod redakcjš Charlesa E. Skinnera Psychologia wychowawcza (12)
Kurcz Ida Pamięć, uczenie się, język (12)
Pod redakcjš Andrzeja Lewickiego Psychologia kliniczna (12)
George Orwell Folwark zwierzęcy (12)
Frankl Viktor E. Psychoterapia dla każdego (12)
Aronson Elliot, Wilson Timothy D., Akert Robin M. Psychologia społeczna (9)
skycan
Harry Potter II Komnata Tajemnic (2)
rozdzial 13 (56)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.9.Król asyryjski wys³ucha³ go i wyruszy³ pod Damaszek, zdoby³ go i uprowadzi³ jego mieszkañców do Kir, Resina zaœ pozbawi³ ¿ycia.10.A gdy król Achaz wyruszy³ do Damaszku, aby siê spotkaæ z Tiglat-Pileserem, królem asyryjskim, zobaczy³ o³tarz, który by³ w Damaszku, Przes³a³ wiêc król Achaz do kap³ana Uriasza podobiznê tego o³tarza wraz z planem ca³ej jego budowy.11.Kap³an Uriasz kaza³ wznieœæ o³tarz ca³kowicie wed³ug planu, jaki król Achaz przys³a³ z Damaszku; takim kaza³ go sporz¹dziæ kap³an Uriasz, zanim nadci¹gn¹³ Achaz z Damaszku.12.A gdy król przyby³ z Damaszku i zobaczy³ o³tarz, zbli¿y³ siê do o³tarza i wst¹pi³ nañ,13.Nastêpnie puœci³ z dymem swoj¹ ofiarê ca³opaln¹ i ofiarê z pokarmów, wyla³ swoj¹ ofiarê z p³ynów i pokropi³ o³tarz krwi¹ swoich ofiar pojednania.14.O³tarz miedziany zaœ, który sta³ przed Panem, kaza³ usun¹æ z przedniej czêœci œwi¹tyni, z miejsca pomiêdzy nowym o³tarzem a miêdzy œwi¹tyni¹ Pana i ustawiæ po stronie pó³nocnej tego o³tarza.15.Król Achaz da³ te¿ kap³anowi Uriaszowi taki rozkaz: Na o³tarzu wielkim puszczaj z dymem porann¹ ca³opaln¹ ofiarê i wieczorn¹ ofiarê z pokarmów, ca³opaln¹ ofiarê króla i jego ofiarê z pokarmów, i ca³opaln¹ ofiarê ca³ego ludu pospolitego oraz ich ofiarê z pokarmów i ich ofiary z p³ynów; bêdziesz go te¿ skrapia³ wszelk¹ krwi¹ z ofiar ca³opalnych i wszelk¹ krwi¹ z ofiar krwawych.Sprawê zaœ o³tarza miedzianego rozpatrzê osobiœcie.16.Kap³an Uriasz uczyni³ wszystko tak, jak mu rozkaza³ król Achaz.17.Nastêpnie król Achaz kaza³ poprzerzynaæ listwy podstawek i usun¹æ znad nich umywalniê; kaza³ te¿ zdj¹æ kadŸ na wodê sponad miedzianych wo³Ã³w, które by³y pod ni¹, i postawiæ j¹ na posadzce kamiennej.18.Kaza³ równie¿ przebudowaæ kryt¹ halê sabatow¹, któr¹ zbudowano przy œwi¹tyni, i zewnêtrzne przejœcie dla króla przy œwi¹tyni, przez wzgl¹d na króla asyryjskiego.19.Pozosta³e zaœ sprawy Achaza, których dokona³, opisane s¹ w Ksiêdze Dziejów Królów Judzkich.20.I spocz¹³ Achaz ze swoimi ojcami, i zosta³ pochowany obok swoich ojców w Mieœcie Dawida, a w³adzê królewsk¹ po nim obj¹³ Hiskiasz, jego syn.*171.W dwudziestym roku panowania Achaza, króla judzkiego, obj¹³ w³adzê królewsk¹ nad Izraelem w Samarii Ozeasz, syn Eli, a panowa³ dziewiêæ lat.2.Czyni³ on to, co z³e w oczach Pana, jednakie nie tak, jak królowie izraelscy, którzy byli przed nim.3.Przeciwko niemu nadci¹gn¹³ Salmanasar, król asyryjski, i Ozeasz zosta³ jego lennikiem, i p³aci³ mu daninê.4.Gdy jednak król asyryjski wykry³ spisek Ozeasza, polegaj¹cy na tym, ¿e wys³a³ on pos³Ã³w do króla egipskiego So i przesta³ p³aciæ rokrocznie daninê królowi asyryjskiemu, kaza³ go król asyryjski pojmaæ i wtr¹ci³ go w kajdanach do wiêzienia.5.Po czym król asyryjski najecha³ ca³y kraj, ruszy³ na Samariê i oblega³ j¹ przez trzy lata.6.W dziewi¹tym roku panowania Ozeasza król asyryjski zdoby³ Samariê, uprowadzi³ Izraela do Asyrii i osadzi³ ich tam w Chalach i nad Chaborem, rzek¹ Gozanu i w miastach medyjskich.7.A sta³o siê tak, poniewa¿ synowie izraelscy grzeszyli przeciwko Panu, Bogu swemu, który ich wyprowadzi³ z ziemi egipskiej, spod w³adzy faraona, króla egipskiego, a czcili obcych bogów,8.A postêpowali wed³ug zwyczajów tych narodów, które Pan wypêdzi³ sprzed oblicza synów izraelskich, oraz tych, jakie wprowadzili królowie izraelscy.9.Wymyœlili te¿ synowie izraelscy rzeczy niew³aœciwe o Panu, Bogu swoim, pobudowali sobie œwi¹tynki na wzgórzach we wszystkich swoich miejscowoœciach, pocz¹wszy od baszty stra¿niczej a¿ do grodu warownego;10.I nastawiali sobie s³upów i pos¹gów Aszery na ka¿dym wynios³ym pagórku i pod ka¿dym zielonym drzewem.11.I spalali tam we wszystkich œwi¹tynkach na wy¿ynach kadzid³a jak ludy, które Pan uprowadzi³ przed nimi do niewoli; pope³niali z³e czyny, pobudzaj¹c Pana do gniewu.12.Czcili te¿ ba³wany, o których powiedzia³ im Pan: Nie czyñcie tego.13.A chocia¿ Pan ostrzega³ Izraela i Judê przez wszystkich swoich proroków, przez wszystkich jasnowidzów, mówi¹c: Zawróæcie ze swoich b³êdnych dróg i przestrzegajcie moich przykazañ i ustaw zgodnie z ca³ym zakonem, jaki nada³em waszym ojcom i przekaza³em wam przez moje s³ugi, proroków,14.Oni jednak nie s³uchali i stwardnia³ ich kark, jak kark ich ojców, którzy nic zaufali Panu, Bogu swemu.15.Owszem, wzgardzili jego ustawami i jego przymierzem, jakie zawar³ z ich ojcami, i przestrogami, jakimi ich ostrzega³, i poszli za marnoœci¹, i sami stali siê marnoœci¹ - jak ludy okoliczne, o których nakaza³ im Pan, aby nie postêpowali tak, jak one.16.Odrzucili wszystkie przykazania Pana, Boga swego, i sporz¹dzili sobie dwa odlewane cielce, sporz¹dzili sobie pos¹g Aszery i oddawali pok³on ca³emu zastêpowi niebieskiemu, i s³u¿yli Baalowi.17.Oddawali te¿ na spalenie swoich synów i swoje córki i uprawiali czarodziejstwo i wró¿biarstwo, i ca³kowicie siê zaprzedali, czyni¹c to, co z³e w oczach Pana i pobudzaj¹c go do gniewu,18.Oburzy³ siê wiêc Pan bardzo na Izraela i odrzuci³ ich sprzed swego oblicza, tak i¿ pozosta³o tylko samo plemiê judzkie.19.Ale i Judejczycy nie przestrzegali przykazañ Pana, Boga swego, a poszli za zwyczajami Izraela, jakie ten wprowadzi³.20.Tote¿ Pan wzgardzi³ ca³ym rodem Izraela i upokorzy³ ich, i wyda³ ich w moc grabie¿ców, odrzuciwszy ich ca³kiem od siebie.21.Gdy bowiem Izrael oderwa³ siê od domu Dawidowego i obwo³ali królem Jeroboama, syna Nebata, ten¿e Jeroboam popchn¹³ Izraela do odstêpstwa od Pana i wci¹gn¹³ go w wielki grzech.22.Chodzili tedy synowie izraelscy we wszystkich grzechach Jeroboama, które ten pope³nia³, nie odst¹pili od nich,23.A¿ Pan usun¹³ Izraela sprzed swego oblicza, jak zapowiedzia³ przez wszystkie swoje s³ugi, proroków.I zosta³ Izrael uprowadzony do niewoli ze swojej ziemi do Asyrii a¿ po dzieñ dzisiejszy,24.Król asyryjski zaœ sprowadzi³ z Babilonu, z Kuty, z Awwy, z Chamatu i z Sefarwaim ludzi i osiedli³ ich zamiast synów izraelskich w miastach samaryjskich.I objêli oni w posiadanie Samariê, i zamieszkali w jej miastach.25.Gdy na pocz¹tku ich zamieszkania tam¿e nie oddawali czci Panu, nas³a³ Pan na nich lwy, które ich rozszarpywa³y.26.Wtedy doniesiono królowi asyryjskiemu tak: Ludy, które zagarn¹³eœ i osiedli³eœ w miastach samaryjskich, nie znaj¹ sposobu oddawania czci Bogu tej ziemi, tote¿ nas³a³ on na nich lwy, króre pozbawiaj¹ je ¿ycia, gdy¿ one nie znaj¹ sposobu oddawania czci Bogu tej ziemi.27.Wobec tego król asyryjski wyda³ taki rozkaz: Wyprawcie tam jednego z kap³anów, których stamt¹d uprowadziliœcie, niech uda siê i zamieszka tam, i nauczy je sposobu oddawania czci Bogu tej ziemi.28.Uda³ siê tam wiêc jeden z kap³anów, których uprowadzono z Samarii, i zamieszka³ w Betel i on nauczy³ je, jak maj¹ oddawaæ czeœæ Panu.29 [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
