[ebook pl.SMP] (psychologia) cialdini raobert wywieranie wpływu na ludzi teoria i pra
Pod redakcjš DRA N. HUM. Grzegorza Zalewskiego Kontrowersje w psychologii i filozofii medycyny
Aronson Elliot, Wilson Timothy D., Akert Robin M. Psychologia społeczna (11)
Dodziuk Anna Psychologia podręczna Częœć III Pokochać (12)
Szmidt Krzysztof J. Psychologia podręczna Częœć V Elementarz twórczego myslenia
Strelau Jan, redaktor naukowy Podręcznik akademicki Podstawy psychologii
Robinson Kim Stanley Czerwony Mars
abc.com.pl 7
Card Orson Scott Gra Endera (3)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.316-326).68.towoych), drugi - na zdefiniowaniu ich wspólnych cech.Zapis , "nych mo¿e odbywaæ siê w ró¿ny sposób, miêdzy innymi drodze wykorzystania najnowszych œrodków technicznych,•ak "P- magnetofonu.H.Wimberger i K.Kogan31 oraz K.Kogan• g Wimberger32 zanotowali szereg zachowañ nie s³ownych za oonioc¹ zakodowanych symboli s³ownych na jednym kanale magnetofonowej taœmy stereofonicznej, podczas gdy ekspresjê s³own¹ notowano jednoczeœnie na drugim kanale.Kod (zapis) formy ) treœci zachowañ np."stoi w miejscu", "schyla siê", "oddala siê" itp-, zawieraj¹cy 50 rodzajów zapisów, obejmowa³ przypadki zbli¿enia osób, wzajemne pozycje miêdzy nimi, postawy, ekspresje (np.gest, ruch, lokomocja itp.).Wszystko to, co powiedzieliœmy wy¿ej, jest interesuj¹ce, ale ' sprawy do koñca nie rozwi¹zuje, gdy¿ nie daje mo¿liwoœci rejestrowania i klasyfikowania ca³ej komunikacji - nasze rozwa¿ania bêd¹ wiêc z koniecznoœci ograniczone.Wypada podkreœliæ, ¿e zapisy interakcji uzyskane za pomoc¹ magnetofonowej taœmy stereofonicznej pozwalaj¹ na analizy na poziomie elementarnym, takim jak liczenie czêstotliwoœci czy zaistnienie ró¿nych form oddzia³ywania, np.rozmawianie, dotykanie, patrzenie itp.Nie obejmuj¹ -one natomiast ca³ego szeregu jawnych aktów zachowania siê, momentów obserwowalnych, które s¹ charakterystyczne dla zachowañ miêdzy osobniczych.Jest tak dlatego, ¿e nie ma jeszcze ca³kowicie opracowanej teorii, której istot¹ jest przekazywanie, œledzenie i regulowanie informacji, mianowicie ze stanowiska cybernetyki.Aparatura pojêciowa tej nauki odda tu niew¹tpliwie du¿e us³ugi.Przekazywanie informacji odbywa siê bowiem poprzez ró¿nego rodzaju sygnalizowanie, np.mówienie, pisanie, mimikê itp.Ka¿dej z tych i innych czynnoœci w³aœciwy jest odpowiedni ka-" H.C.Wimberger, K.L.Kogan, InterpeTsonal behayior ratings, gtournal of Nervous and Mental Disese" 1968, nr 3, s.260-271 oraz m Wmberger, K.L.Kogan, Status behamors rnother - child dyads s o?0(tm)^ anc^ clinical samples, "Psychological Reports" 1972, nr l,- ^-K' L' :Kogan' H- c- Wimberger, Añ approach to defining mother s m" ^teraction styles, "Perceptua³ and Motor Skffls" 1966, nr 4, BCK • patrz tak¿e: K- L- Kogan, N.Tyler, Mother - child inter-kMo0*'1 ln voung •physically handicaped chiidren, "American Journal of^mal Deficiency" 1973, nr 5, s.492-497.'69na³ przep³ywu informacji (np.w procesie mówienia mforniac'| przechodzi przez kana³y artykulacyjno-s³uchowe).Jej przekazañ, | oraz odbiór s¹ mo¿liwe tylko wówczas, gdy nadawca i odbiorp, pos³uguj¹ siê tym samym zbiorem symboli i uk³adem zasad, n" gramatycznym w wypadku informacji s³ownej.Z wszystkim tym, co wy¿ej w ogromnym skrócie przedstaw liœmy, ³¹czy siê kolejna sprawa: przyjêcie obiektywnego, zrozu, mia³ego dla osób zajmuj¹cych siê zawodowo i naukowo, sposobi zapisu danych informacyjnych.Spójrzmy na ten problem niecn szerzej.Powy¿sze rozwa¿ania nasuwaj¹ myœl, ¿e konieczne by³oby rozwin¹æ sposób zapisu informacji, który uwzglêdnia³by nie ty³.ko indywidualne zachowanie siê badanego, ale tak¿e jego ró¿no.rodne zachowanie w œcis³ym powi¹zaniu z drug¹ osob¹.Mówi¹c inaczej - 'wydaje siê wa¿ne spojrzeæ na interakcje jako na ca³oœæ.D.Jaokson33, dyskutuj¹c nad wzajemnymi stosunkami cz³onków rodziny (a wymieni³ nastêpuj¹ce rodzaje stosunków spontaniczne - niewymuszone, trwa³e - ci¹g³e, ekskluzywne, skierowane na okreœlony cel) mówi³ o rodzinie jako o ponadin-dywidualnej ca³oœci i proponowa³ przeprowadzenie badañ nad zachowaniem siê poszczególnych cz³onków rodziny jedynie na tle ich wzajemnych stosunków.Zmierzaj¹c do praktycznego zastosowania tej zasady, nale¿a³o koniecznie ustaliæ wymiary skalowe, które uwzglêdnia³yby obydwa aspekty komunikacji miêdzyosobowego oddzia³ywania.Jest te¿ spraw¹ konieczn¹ uporz¹dkowanie ich w sposób, który pozwala na odpowiednie oszacowanie krótkich przerw i uchwycenie zachowania interakcyjnego.Zadania tego podjêli siê liczni badacze, m.in.A.Roe i M.Siegelnian oraz E.Schaefer.Podejœcie E.Schaefera i sposób przedstawiania danych zosta³y omówione poprzednio.Pozostaje inny, bardziej podstawowy, ale zarazem wa¿ny problem: sposób kodowania i zapisu obiektywnych, niewerbalnych interakcji miêdzy cz³onkami rodziny.Nie mo¿emy od tego problemu odst¹piæ, je¿eli chcemy uchwyciæ i wykorzystywaæ dla celów praktycznych liczne interakcje pomiêdzy cz³onkalO1 rodziny - grup.Pewne próby w tym zakresie z.najdujelBy33 D.D.Jackson, Family rules, "Arctuves of Genera³ Psychiatry 1965, nr 2, s.589-594.; ,70rteraturze psychologicznej, maj¹c na myœli badania cytowane w •'wczeœniej - K.Kogan i H.Wimbergera.^ Badanie K.Kogan i H.Wimbergera obejmuje szeroki program kowania interakcji miêdzy matk¹ i dzieckiem.W jednym z ta-• h badañ obserwowano spontaniczne zachowanie siê 50 par atek z dzieckiem (3-, 4-, 5-letnimi) i sprowadzono je do naj-rostszych kategorii lub aktów.Ka¿dy akt otrzyma³ literê lub '.p.symbol zwany kodem.Ka¿dy kod zosta³ zdefiniowany noerac^jnie, a trafnoœæ takiej definicji sprawdzano za pomoc¹ zgodnoœci intra- lub interindywidualnej.Tak wiêc sposób ten charakteryzuje siê tym, ¿e operuje obiektywnie daj¹cymi siê okreœliæ jednostkami zachowania.W trakcie badañ pilota¿owych obserwatorzy (badacze) zapoznali siê z ró¿nymi typami zachowania które wystêpowa³y u oko³o 50 par matek i dzieci, dwukrotnie obserwowanych.Ka¿dy rodzaj zachowania wchodzi³ w sk³ad okreœlonego zbioru jednostek zachowania.Ostatnim zadaniem by³o sprawdzenie stopnia zgodnoœci miêdzy obserwatorami.34 kody obejmowa³y przyk³ady: bliskoœci, interakcji, postury, poruszania siê, spogl¹dania, kontaktu i dotyku oraz ogólnej gesty kulaæ ji itp.Ka¿da para matka - dziecko obserwowana by³a w pokoju wyposa¿onym w szybê o jednostronnej mo¿liwoœci widzenia oraz w mikrofon.Reakcje s³owne nagrywano na jednym kanale magnetofonu stereofonicznego.Jednoczeœnie obserwator przekazywa³ kodowe symbole do drugiego kana³u (œcie¿ki taœmy magnetofonowej).Na³o¿one na taœmê sygna³y, w odstêpach do 4 i 30 sekund, pozwalaj¹ na ocenê czasu trwania poszczególnych Jednostek zachowania i s¹ jednoczeœnie precyzyjnym narzêdziem synchronizacji werbalnego i niewerbalnego zachowania siê.Ka¿dy odcinek obserwacyjny ma cztery sekwencje (odcinki).-^o przyk³ad z badañ K.Kogan i H.Wimbergera w odniesieniu "o dziecka.W pierwszej sekwencji - dziecko czeka na badaj¹-^go, który poszed³ po zabawki.Sytuacjê tak¹ trzeba traktowaæ Jako niestrukturaln¹, poniewa¿ de facto obserwacja jeszcze siê ^.zaczê³a.W nastêpnych dwóch 10-minutowych sekwencjach Puentowane s¹ dwa ró¿ne typy zabawek.Sytuacje te maj¹ za udanie ujawniæ, któr¹ zabawkê dziecko lubi najbardziej.W koñ-ovfe] fazie kolejnej lO^mimutowej sekwencji dziecko zostaje71zachêcone do zabawy z eksperymentatorem.Sytuacja jest: ^ ustrukturalizowana.W ten sposób interakcja potrwa³a 35 minyl co daje 525 czterosekundowych odcinków na ka¿d¹ z dwóci, sesji, tzn.³¹cznie 1050 [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
