Berling Peter Dzieci graala (4)
Berling Peter Dzieci graala (2)
Berling Peter Dzieci graala (3)
El Etrusco, La Leyenda de los Inmortales
127 12 (2)
abc.com.pl 9
Chmielewska Joanna Wielki diament T 2 (5)
wiedza i zycie4
Goodkind Terry Bezbronne Imperium
The Redemption of Althalus by Eddings
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pochodz¹ce z VI wieku pisma Merlina zosta³y potêpione przez Radê Ekumeniczn¹, zaœ oryginalny Koœció³ Nazareñski sta³ siê “nurtem podziemnym" wspomaganym przez tak znacz¹cych sponsorów, jak Leonardo da Vinci i Sandro Botticelli.W tamtych czasach Koœció³ kontrolowa³ wiêkszoœæ literatury wydawanej na u¿ytek ogólny i dlatego w celu unikniêcia represji ze strony jego cenzury wszelkie wzmianki o Graalu by³y czynione w postaci alegorii.Wiadomoœci przekazywane by³y w postaci tajnych znaków wodnych, ezoterycznych pism, kart Taro-ta i symbolicznych dzie³ sztuki.Dlaczego tradycja Graala i pisma Merlina stanowi³y taki problem dla Koœcio³a Rzymskokatolickiego? Otó¿, dlatego ¿e miêdzy wierszami tych tekstów o charakterze przygodowym przemycana by³a historia rodowodu Graala – rodu, który zosta³ usuniêty z nale¿nej mu dynastycznej pozycji przez papie¿y i biskupów rzymskich, którzy zdecydowali siê na rz¹dy w drodze “sukcesji apostolskiej".Twierdzono, ¿e to apostolskie dziedzictwo wywodzi siê od pierwszego biskupa, œwiêtego Piotra (ta wersja obowi¹zuje do dzisiaj).Jeœli ktoœ przejrzy Konstytucje Apostolskie Koœcio³a Rzymskokatolickiego, dojdzie do wniosku, ¿e nie jest to prawda, bowiem Piotr nigdy nie by³ biskupem Rzymu ani jakiegokolwiek innego miasta!Watykañskie Konstytucje zawieraj¹ zapis mówi¹cy, ¿e pierwszym biskupem Rzymu by³ ksi¹¿ê Brytanii, Linus, syn Caractacusa Pendragona.Zosta³ tam osadzony przez œw.Paw³a w roku 58 n.e., jeszcze za ¿ycia Piotra.Od pocz¹tku XII wieku potê¿ni wówczas templariusze i ich katedry stanowili powa¿ne zagro¿enie dla “wy³¹cznie mêskiego" Koœcio³a, dlatego ¿e uœwiadamiali ca³ej spo³ecznoœci spuœciznê, jaka zosta³a po Jezusie i Marii Magdalenie.Kardyna³owie zdawali sobie sprawê z tego, ¿e jeœli pozwol¹ na to, aby potomkowie mesjaszowego rodu doszli do g³osu, ich gmach runie.Nale¿a³o zatem ich zniszczyæ! I utworzono wówczas brutaln¹ inkwizycjê, która oskar¿a³a wszystkich, którzy wy³amywali siê z zasad ustanowionych przez biskupów.Wszystko zaczê³o siê w roku 1208, kiedy to papie¿ Innocenty III wys³a³ 30000 ¿o³nierzy do Langwedocji w po³udniowej Francji, która by³a siedliskiem katarów (czystych), o których mówiono, ¿e s¹ stra¿nikami wielkiego, œwiêtego skarbu – tajemnicy, która mo¿e przewróciæ do góry nogami ortodoksyjne chrzeœcijañstwo.Krucjata papieska, zwana tak¿e “krucjat¹ przeciwko albigensom", trwa³a 36 lat.W jej trakcie wyr¿niêto dziesi¹tki tysiêcy niewinnych ludzi, ale skarbu nie znaleziono.9G³Ã³wny okres dzia³alnoœci inkwizycji przypada na pontyfikat papie¿a Grzegorza IX, kiedy to w roku 1231 mia³a miejsce masakra wszystkich, którzy popierali “herezjê Graala".W roku 1252 wydano oficjalne zezwolenie na torturowanie ofiar oraz wykonywanie egzekucji poprzez palenie na stosie.“Herezja" by³a bardzo wygodnym oskar¿eniem, poniewa¿ tylko Koœció³ móg³ definiowaæ, co to s³owo znaczy.Ofiary by³y torturowane a¿ do momentu przyznania siê do jej pope³nienia, a nastêpnie by³y tracone.Jeœli nie chcia³y siê przyznaæ, tortury kontynuowano, w konsekwencji czego i tak umiera³y.Jedn¹ ze stosowanych wówczas form tortur by³o rozci¹ganie ofiary, a nastêpnie pieczenie jej ¿ywcem nad ogniem, kawa³ek po kawa³ku, koñczyna po koñczynie.Te barbarzyñskie oskar¿enia i kary by³y utrzymywane w mocy przez ponad 400 lat i dzia³anie ich rozci¹gniêto na ¿ydowskich, muzu³mañskich i protestanckich odszczepieñców.Inkwizycja nigdy nie zosta³a formalnie zniesiona.Nie dalej jak w roku 1965 jej nazwê zmieniono na “Œwiêta Kongregacja".Jej prerogatywy s¹ wci¹¿ w mocy.Nie z³amany przez inkwizycjê ruch nazareñski prowadzi³ nadal swoj¹ dzia³alnoœæ i historia linii krwi by³a kontynuowana w literaturze w takich dzie³ach jak Grand Saint Grail (Wielki Œwiêty Graal) oraz High History ofHoly Grail (Dostojna historia œwiêtego Graala).Dzie³a te by³y sponsorowane g³Ã³wnie przez francuskie, wierne Graalowi, dwory (dwór Szampanii, Anjou i inne), jak równie¿ przez templariuszy.Arturiañskie romanse sta³y siê na tym etapie popularnym noœnikiem tradycji Graala.W³aœnie z tych przyczyn templariusze stali siê w roku 1307 celem inkwizycji, kiedy zausznicy papie¿a Klemensa V i króla Francji Filipa IV skierowali przeciwko nim swoje ostrze.Papieskie armie przetrz¹sa³y Europê w poszukiwaniu ich dokumentów i skarbów, lecz podobnie jak w przypadku katarów, nic nie znaleziono, co nie przeszkadza³o poddawaæ templariuszy torturom.Wielu z nich zginê³o, zaœ ich towarzysze zbiegli do krajów po³o¿onych z dala od w³adzy papieskiej.Lecz ich skarb nie przepad³.W czasie gdy watykañscy emisariusze przeczesywali Europê, dokumenty spoczywa³y zamkniête w zbiorach Skarbca Sali Kapitulnej w Pary¿u.Znajdowa³y siê pod opiek¹ Wielkiego Zakonu Rycerzy Templariuszy pod wezwaniem œw.Antoniego (Templar Grand Knights of St Anthony), który zwano te¿ “Opiekuñcz¹ Ksiê¿n¹ Królewskiej Tajemnicy".Zakon ten za³adowa³ pewnej nocy w porcie La Rochelle skarb na 18 nale¿¹cych do niego galeonów, i wyruszy³ z mm o œwicie do Szkocji, gdzie zosta³ serdecznie powitany przez w³adcê Szkocji, Roberta I Bruce, który zosta³ ekskomunikowany wraz z ca³ym narodem szkockim przez papie¿a za przeciwstawienie siê katolickiemu królowi Anglii, Edwardowi.Templariusze pozostali razem ze swoimi skarbami w Szkocji i walczyli u boku Roberta w bitwie pod Bannockburn w roku 1314 w obronie niepodleg³oœci Szkocji i o jej uniezale¿nienie od Anglii Plantagenetów.10W wyniku zwyciêstwa pod Bannockburn Bruce i templariusze z zakonu pod wezwaniem œw.Antoniego za³o¿yli w roku 1317 Zakon Starszych Braci Ró¿anego Krzy¿a i od tej chwili królowie Szkocji posiadaj¹ dziedzicznie tytu³ Wielkich Mistrzów, zaœ ka¿dy król z dynastii Stewartów (Stuartów) by³ uhonorowany tytu³em Wielkiego Opata “Ksiêcia Saint Germain" [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
