[ebook pl.SMP] (psychologia) cialdini raobert wywieranie wpływu na ludzi teoria i pra
Pod redakcjš DRA N. HUM. Grzegorza Zalewskiego Kontrowersje w psychologii i filozofii medycyny
Aronson Elliot, Wilson Timothy D., Akert Robin M. Psychologia społeczna (11)
Dodziuk Anna Psychologia podręczna Częœć III Pokochać (12)
Szmidt Krzysztof J. Psychologia podręczna Częœć V Elementarz twórczego myslenia
Strelau Jan, redaktor naukowy Podręcznik akademicki Podstawy psychologii
13 (489)
Feliks W Kres Polnocna Granica
Sienkiewicz Henryk Ogniem i mieczem t.1
adam i bogowie (4)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mogê pañstwu zdradziæ,¿e znaczna wiêkszoœæ moich s³uchaczy uzna³a za schizofrenicznew³aœnie s³owa pochodz¹ce od filozofa, i to b¹dŸ co b¹dŸ filozofa,o którym wybitny psychiatra szwajcarski Ludwig Binswangerpowiedzia³ kiedyœ, ¿e jednym zdaniem Heidegger skaza³ na wygnaniew krainê historii ca³e ksiêgozbiory poœwiêcone temu samemutematowi.Przyjmijmy, ¿e tak jest naprawdê - czy¿ wiêc nie musia³Heidegger utworzyæ nowych s³Ã³w, aby móc doprowadziæ do takiegohistorycznego osi¹gniêcia? Jeœli uzna³ za niewystarczaj¹ce starepojêcia, te wytarte monety, okolicznoœæ ta przemawia najwy¿ejprzeciw przydatnoœci naszego jêzyka, w ¿adnym zaœ razie przeciwkofilozofowi i jego oryginalnemu stylowi.Po tym wypadzie poœwiêconym poczuciu ubóstwa wyrazu u artystywróæmy w koñcu do problemu, na ile mo¿na braæ powa¿nie nowoczesn¹sztukê - zaznaczam, ¿e ustosunkujê siê tu do niego tylko z punktuwidzenia mo¿liwego wk³adu psychiatry! Najpierw, co znaczy w tymwypadku: braæ powa¿nie? Tyle co uznaæ za autentyczne, a w sprawieautentycznoœci mo¿e psychiatra rzeczywiœcie niejedno powiedzieæ idopowiedzieæ.Poczyni³bym tu nastêpuj¹c¹ uwagê.Jest ca³kiemmo¿liwe, ¿e ten czy inny charakterystyczny moment stylistycznywspó³czesnej sztuki stanowi oryginaln¹ kreacjê jakiejœ psychiczniezachwianej osobowoœci artystycznej.Jest te¿ ca³kiem mo¿liwe, ¿ew³aœnie takim osobowoœciom i ich twórczoœci jest w³aœciwa jakaœsugestywna si³a, która mog³a wkrótce wywrzeæ taki wp³yw, ¿estworzy³a pewn¹ modê.Tam jednak, gdzie coœ staje siê mod¹,prêdzej czy póŸniej pojawiaj¹ siê ludzie wykorzystuj¹cykoniunkturê, a wœród nich ten i ów mo¿e nie braæ zupe³nie serioani sztuki, ani odbiorców, ani siebie samego, lecz pomyœli sobie:- Œwiat snobów chce byæ ³udzony, niech¿e wiêc bêdzie.Przyznaj¹c, ¿e wszystko to jest mo¿liwe, uwa¿am, w³aœnie jakopsychiatra, za fakt nie podlegaj¹cy w¹tpliwoœci, ¿e wœródnowoczesnych artystów, i to wœród twórców dzie³ najbardziejodwa¿nych, zawsze istniej¹ tacy, co zas³uguj¹ na to, aby braæ ichpowa¿nie jako twórców autentycznych.Potwierdzi to ka¿dy, kto jakopsychiatra odbywaj¹cy praktykê kliniczn¹ móg³ byæ œwiadkiemnieustannej uczciwej walki artystycznie twórczych pacjentów, ichwewnêtrznych zmagañ w d¹¿eniu do autentycznego wyra¿enia swychartystycznych intencji.Nieraz taki artysta do stu razy szkicowa³projekt swojego dzie³a, a dopiero sto pierwsza realizacjazaspokaja³a jego artystyczne sumienie - kto na to patrza³, tenbêdzie ostro¿niejszy w swojej opinii i powœci¹gliwszy wprzedwczesnym os¹dzaniu.Zrozumie te¿, ¿e nawet to, co na pierwszyrzut oka mo¿e jedynie wydawaæ siê imponuj¹cym aktem samowoli,wyp³ywa³o z wewnêtrznej koniecznoœci.Nie wiem, jak wysoko nale¿y oceniæ procent takich autentycznychartystów, i nie moja to sprawa.Ale gdyby wœród nowoczesnychartystów by³ nawet tylko jeden taki, jeden jedyny autentyczny,nale¿a³oby zadaæ sobie trud nauczyæ siê rozró¿niania miêdzy tym,co autentyczne i nieautentyczne, a nie u³atwiaæ sobie sprawy przezpotêpianie w czambu³ nowoczesnej sztuki i jeszcze z powo³ywaniemsiê na psychiatriê.24.Lekarz a cierpienieJest rzecz¹ sam¹ przez siê zrozumia³¹, ¿e w³aœnie lekarz wci¹¿spotyka siê z ludzkim cierpieniem.Ale mniej mo¿e oczywiste jestto, ¿e w³aœnie on musi te¿ rozró¿niaæ miêdzy dwojakim cierpieniem,koniecznym i zbêdnym.Zbêdne jest wszelkie cierpienie daj¹ce siêusun¹æ: za pomoc¹ kuracji, terapeutycznie; albo te¿ omin¹æ: przezzapobieganie chorobom, profilaktykê, higienê.Oto przyk³ad.Cierpienie mo¿e zlikwidowaæ lekarz, usuwaj¹c przyczynê bólu, naprzyk³ad za pomoc¹ operacji.Mamy wówczas do czynienia zchirurgiczn¹, radykaln¹ metod¹ leczenia choroby.Nie wolno namprzecie¿ zapominaæ, ¿e przyczynê bólu nie zawsze mo¿na usun¹æ, ¿enie ka¿da choroba jest uleczalna.Jednak¿e i wówczas pozostajezadanie dla lekarza - bo gdy nie mo¿e usun¹æ przyczyny bólu,winien go przynajmniej uœmierzaæ.Dzieje siê to na ogó³ nie nadrodze chirurgicznej, nie za pomoc¹ œrodków operacyjnych, leczzazwyczaj za pomoc¹ leków.Tu stajemy ju¿ jednak przed pierwszym problemem, mianowicie, czyzadanie uœmierzania bólu, gdy nie jest mo¿liwe uleczenie choroby,winno byæ realizowane za wszelk¹ cenê.Mo¿na sobie na przyk³adwyobraziæ, ¿e lekarz podejmie zadanie uœmierzenia bólów pacjentanawet za cenê znacznego skrócenia jego ¿ycia.Stajemy tu ju¿ przedproblemem eutanazji, pomocy w umieraniu, czyli zadawania œmiercijako aktu ³aski.Eutanazja jest oczywiœcie czymœ niedozwolonym, adlaczego, mia³em tu ju¿ sposobnoœæ o tym mówiæ.Eutanazjêprzeprowadzano na ogó³ za pomoc¹ leków - o brutalnej formieniszczenia gazem tak zwanego "¿ycia niewartego ¿ycia" nie trzebanawet przypominaæ.Istnieje inna procedura, nie farmaceutyczna.Chodzi o próbê uœmierzenia bólu przy zastosowaniu œrodkówchirurgicznych.Mam zw³aszcza na myœli operacjê mózgu okreœlan¹jako leuko- albo lobotomiê.Przez nacinanie w³Ã³kien nerwowych³¹cz¹cych wzgórek wzrokowy z p³atem czo³owym mózgu osi¹ga siê takistan pacjenta, ¿e mimo istniej¹cych bólów przestaje cierpieæ [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
