Quo vadis Henryk Sienkiewicz




	Index sienkiewicz ogniemimieczem Sienkiewicz Henryk Listy z podróży do Ameryki Henryk Sienkiewicz Ogniem i mieczem Isaac Asimov Nastanie nocy Pani Jeziora appendixc (2) abc.com.pl 5 Jordan Robert Kolo Czasu t 4 cz 2 Ten Ktory Przychodzi Ze Switem Ptak Słońca new (3) zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl rejestracja.pev.pl	[ Pobierz całość w formacie PDF ] .Chilo zsun�� si� z mu�a i skin�wszy na wyrostka, który szed� obok, rzek� mu:- Jestem kap�anem Chrystusa i biskupem.Potrzymaj nam mu�y, a dostaniesz moje b�ogos�awie�stwo i odpuszczenie grzechów.Potem, nie czekaj�c odpowiedzi, wsun�� mu w r�k� cugle, sam za� przy��czy� si� wraz z Winicjuszem do id�cej gromady.Po chwili weszli do podziemia i posuwali si� przy md�ym blasku latarek ciemnym korytarzem, póki nie dotarli do obszernej jaskini, z której widocznie wybierano poprzednio kamie�, albowiem �ciany utworzone by�y z �wie�ych jego od�amów.By�o tam widniej ni� w korytarzu, gdy� prócz kaganków i latarek p�on�y pochodnie.Przy ich �wietle ujrza� Winicjusz ca�y t�um ludzi kl�cz�cych z r�koma wyci�gni�tymi do góry.Ligii, Piotra Aposto�a ni Linusa nie móg� nigdzie dojrze�, natomiast naokó� otacza�y go twarze uroczyste i wzruszone.W niektórych widoczne by�o oczekiwanie, trwoga, nadzieja.Blask odbija� si� w bia�kach wzniesionych oczu, pot sp�ywa� po bladych jak kreda czo�ach; niektórzy �piewali pie�ni, inni powtarzali gor�czkowo imi� Jezus, niektórzy bili si� w piersi.Po wszystkich zna� by�o, i� lada chwila oczekuj� czego� nadzwyczajnego.Wtem pie�ni umilk�y i nad zgromadzeniem, we framudze powsta�ej po wyj�ciu ogromnego g�azu, ukaza� si� znajomy Winicjuszowi Kryspus, z twarz� jakby na wpó� przytomn�, blad�, fanatyczn� i surow�.Oczy zwróci�y si� ku niemu jakby w oczekiwaniu s�ów pokrzepienia i nadziei, on za� prze�egnawszy zgromadzenie pocz�� mówi� g�osem �piesznym i prawie do krzyku zbli�onym:- �a�ujcie za grzechy wasze, albowiem chwila nadesz�a.Oto na miasto zbrodni i rozpusty, oto na nowy Babilon Pan spu�ci� p�omie� niszcz�cy.Wybi�a godzina s�du, gniewu i kl�ski.Pan zapowiedzia� przyj�cie i wraz ujrzycie Go! Ale nie przyjdzie ju� jako Baranek, który ofiarowa� krew za grzechy wasze, jeno jako s�dzia straszliwy, który w sprawiedliwo�ci swej pogr��y w otch�a� grzesznych i niewiernych.Biada �wiatu i biada grzesznym, albowiem nie b�dzie ju� dla nich mi�osierdzia.Widz� Ci�, Chryste! Gwiazdy spadaj� deszczem na ziemi�, s�o�ce si� za�miewa, ziemia otwiera si� w przepa�ci i zmarli powstaj�, a Ty idziesz w�ród d�wi�ku tr�b i zast�pów anio�ów, w�ród gromów i grzmotów.Widz� i s�ysz� Ci�, o Chryste!Tu umilk� i podniós�szy twarz zdawa� si� wpatrywa� w co� dalekiego i strasznego.A wtem w podziemiu ozwa� si� g�uchy grzmot, jeden, drugi i dziesi�ty.To w p�on�cym mie�cie ca�e ulice przepalonych domów j�y si� wali� z �oskotem.Lecz wi�kszo�� chrze�cijan wzi�a owe odg�osy za widom� oznak�, i� straszliwa godzina nastaje, albowiem wiara w rych�e powtórne przyj�cie Chrystusa i w koniec �wiata by�a i tak mi�dzy nimi rozpowszechniona, teraz za� wzmocni� j� jeszcze po�ar miasta.Tote� trwoga Bo�a ogarn�a zgromadzenie.Liczne g�osy pocz�y powtarza�: "Dzie� s�du!.Oto idzie!" Niektórzy zakrywali d�o�mi twarze w przekonaniu, �e wnet ziemia zatrz�sie si� w posadach i z jej czelu�ci wyjd� bestie piekielne, by rzuci� si� na grzesznych.Inni wo�ali: "Chryste, zmi�uj si�! Odkupicielu, b�d� mi�o�ciw!." - inni wyznawali g�o�no grzechy, inni na koniec rzucali si� sobie w obj�cia, by w przera�aj�cej chwili mie� jakie� bliskie serca przy sobie.Lecz byli i tacy, których twarze, jakby wniebowzi�te, pe�ne nadziemskich u�miechów, nie okazywa�y trwogi.W kilku miejscach rozleg�a si� glosa: to ludzie w uniesieniu religijnym pocz�li wykrzykiwa� niezrozumia�e s�owa w niezrozumia�ych j�zykach.Kto� z ciemnego k�ta pieczary zawo�a�: "Zbud� si�, który �pisz!" Nad wszystkim górowa� krzyk Kryspa:- Czuwajcie! Czuwajcie!Chwilami jednak zapada�o milczenie, jak gdyby wszyscy, zatrzymuj�c dech w piersiach, czekali na to, co si� stanie.A wówczas s�ycha� by�o daleki grzmot zapadaj�cych si� w gruzy dzielnic, po którym odzywa�y si� znów j�ki, modlitwy, g�osy i wo�ania: "Odkupicielu, zmi�uj si�!" Chwilami Kryspus zabiera� g�os i krzycza�:- Wyrzeczcie si� dobra ziemskiego, albowiem wkrótce nie stanie wam ziemi pad nogami! Wyrzeczcie si� ziemskich mi�o�ci, albowiem Pan zatraci tych, którzy, wi�cej ni� Jego mi�owali �ony i dzieci.Biada temu, kto umi�owa� stworzenie wi�cej ni� Stworzyciela! Biada mo�nym! Biada zbytkownikom! Biada rozpustnym! Biada m�owi, niewie�cie i dziecku!.Nagle silniejszy od poprzednich huk wstrz�sn�� kamienio�omem.Wszyscy padli na ziemi�, wyci�gaj�c ramiona w krzy�, aby kszta�tem tym broni� si� od z�ych duchów.Nasta�a cisza, w której s�ycha� tylko by�o przy�pieszone oddechy, pe�ne przera�enia szepty: "Jezus, Jezus, Jezus!", i gdzieniegdzie p�acz dzieci.A wtem ponad t� le��ca czerni� ludzk� jaki� spokojny g�os rzek�:- Pokój z wami!By� to g�os Piotra Aposto�a, który przed chwil� wszed� do pieczary.Na d�wi�k jego s�ów strach przeszed� w jednej chwili, jak przechodzi strach trzody, mi�dzy któr� zjawi� si� pasterz.Ludzie popodnosili si� z ziemi, bli�si pocz�li garn�� si� do jego kolan, jak by szukaj�c pod jego skrzyd�ami opieki, on za� wyci�gn�� nad nimi r�ce i mówi�:-Czemu trwo�ycie si� w sercach? Kto z was odgadnie, co, go mo�e spotka�, zanim godzina nadejdzie? Pan pokara� ogniem Babilon, ale nad wami, których obmy� chrzest i których grzechy odkupi�a krew Baranka, b�dzie mi�osierdzie Jego i pomrzecie z imieniem Jego na ustach waszych.Pokój z wami!Po gro�nych i niemi�osiernych s�owach Kryspa s�owa Piotrowie spad�y jak balsam na obecnych.Zamiast trwogi Bo�ej ow�adn�a dusz� mi�o�� Bo�a.Ludzie ci odnale�li takiego Chrystusa, jakiego pokochali z opowiada� apostolskich, a zatem nie bezlitosnego s�dziego, ale s�odkiego i cierpliwego Baranka, którego mi�osierdzie stokro� przewy�sza�o z�o�� ludzk�.Uczucie ulgi ogarn�o ca�e zgromadzenie i otucha w po��czeniu z wdzi�czno�ci� dla Aposto�a przepe�ni�a serca.G�osy z ró�nych stron pocz�y wo�a�: "My owce twoje, pa� nas!" Bli�si za� mówili: "Nie opuszczaj nas w dniu kl�ski!" I kl�kali u jego kolan, co widz�c Winicjusz zbli�y� si�, chwyci� kraj jego p�aszcza i pochyliwszy g�ow� rzek�:- Panie, poratuj mnie! Szuka�em jej w dymie po�aru i w t�oku ludzkimi, a nigdzie znale�� nie mog�em, ale wierz�, �e ty mo�esz mi j� wróci�.Piotr za� po�o�y� mu r�k� na g�owie.- Ufaj - rzek� - i pójd� ze mn�.Rozdzia� XLVIMiasto p�on�o ci�gle.Wielki Cyrk zapad� w gruzy, potem za� w dzielnicach, które pierwsze zacz�y p�on��, zapada�y ca�e zau�ki i ulice.Po ka�dym takim upadku s�upy p�omienia wzbija�y si� przez chwil� a� pod niebo.Wiatr zmienia� si� i wia� teraz z niezmiern� si�� od strony morza, nios�c na Caelius, na Esquilinus i na Viminalis fale ognia, g�owni i w�gli.Pomy�lano ju� jednak o ratunku.Z rozkazu Tygellina, który trzeciego dnia nadbieg� z Ancjum, pocz�to burzy� domy na Eskwilinie, aby ogie� trafiwszy na puste miejsca zgas� sam przez si�.By� to jednak czczy ratunek, przedsi�wzi�ty dla ocalenia resztek miasta, albowiem o ocaleniu tego, co ju� p�on�o, nie by�o co i my�le�.Nale�a�o przy tym zapobiega� i dalszym nast�pstwom kl�ski.Wraz z Rzymem gin�y niezmierne bogactwa, gin�o ca�e mienie jego mieszka�ców, tak �e wokó� murów koczowa�y teraz setki tysi�cy samych n�dzarzy.Drugiego ju� dnia g�ód pocz�� doskwiera� tej ci�bie ludzkiej, niezmierne bowiem zapasy �ywno�ci nagromadzone w mie�cie gorza�y z nim razem, w powszechnym za� zam�cie i rozprz�eniu urz�dów nikt dot�d nie pomy�la�, aby sprowadzi� nowe.Dopiero po przybyciu Tygellina posz�y do Ostii odpowiednie rozkazy, ale tymczasem ludno�� pocz�a przybiera� coraz gro�niejsz� postaw� [ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl aceton.keep.pl

Wszelkie Prawa Zastrzeżone! Kawa była słaba i bez smaku. Nie miała treści, a jedynie formę. Design by SZABLONY.maniak.pl.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL