GAIMAN~1 (2)




	Index Gaiman Neil Koralina 34 (101) 8 (34) Dumas Dama Kameliowa artyk1 Gerstmann Stanisław Rozwój uczuć 06 (71) 2.09. Grafika (2) 09 (456) Isaac Asimov Nastanie nocy zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl lenka007.xlx.pl	[ Pobierz całość w formacie PDF ] .Dobieg� go drugi szorstki m�ski g�os:- Mówi� pan, �e mieszkanie jest nie umeblowane.Wed�ug mnie wygl�da na cholernie umeblowane.- Poprzedni lokator musia� zostawi� cz�� swoich sprz�tów.Dziwne, nie wspominali o tym.Richard wsta�.Potem, poniewa� by� nagi, a obcy ludzie mo�gli w ka�dej chwili wej�� do �rodka, ponownie usiad� i zacz�� rozpaczliwie rozgl�da� si� w poszukiwaniu r�cznika.68-Spójrz, George - zagadn�a kobieta w holu.-Kto� zostawi� na krze�le r�cznik.Richard rozwa�y� i odrzuci� kilka r�cznikowych substytutów, g�bk�, na wpó� opró�nion� butelk� szamponu i ma�� ó�t� gu�mow� kaczk�.- Jak wygl�da �azienka? - spyta�a kobieta.Richard z�apa� r�czniczek do twarzy i zakry� nim krocze.Po�tem stan�� zwrócony plecami do �ciany i nastawi� si� na prze�y�cie chwili poni�aj�cego wstydu.Kto� popchn�� drzwi.Do �rodka wesz�a trójka ludzi: m�ody cz�owiek w p�aszczu z wielb��dziej we�ny i para w �rednim wie�ku.Richard zastanawia� si�, czy s� równie zak�opotani jak on.- Troch� ma�a - zauwa�y�a kobieta.- Ekonomiczna - poprawi� g�adko wielb��dzi p�aszcz.- �at�wo si� w niej sprz�ta.Kobieta przesun�a palcem po kraw�dzi umywalki i zmar�szczy�a nos.- Chyba widzieli�my ju� wszystko - rzek� m�czyzna w �red�nim wieku.Wyszli z �azienki.- Rzeczywi�cie, mog�oby by� wygodne - oznajmi�a kobieta.Kto� odpowiedzia� jej cicho.Richard wyszed� z wanny i podkrad� si� do drzwi.Dostrzeg� r�cznik na krze�le w przedpokoju.Wychyli� si� i chwyci� go.- Bierzemy je - oznajmi�a kobieta.- Naprawd�? - spyta� p�aszcz z wielb��dziej we�ny.- Dok�adnie tego potrzebujemy - wyja�ni�a.- Kiedy je urz��dzimy, b�dzie naprawd� przytulne.Mo�ecie je przygotowa� na �rod�?- Oczywi�cie.Jutro usuniemy st�d wszystkie �mieci.To �a�den problem.Richard, zmarzni�ty, ociekaj�cy wod� i owini�ty w r�cznik, pos�a� im gniewne spojrzenie.- To nie �mieci.To moje rzeczy!- A zatem zg�osimy si� po klucze do pa�skiego biura.- Przepraszam - wtr�ci� Richard - ja tu mieszkam.Po drodze do wyj�cia przecisn�li si� obok niego.69- Mi�o si� z pa�stwem rozmawia�o - rzek� wielb��dzi p�aszcz.- Czy.czy ktokolwiek z was mnie s�yszy? To moje mieszka�nie.Ja tu mieszkam.- Zechce pan przes�a� faksem umow� do mojego biura - po�wiedzia� starszy m�czyzna, a potem drzwi zatrzasn�y si� za nimi i Richard zosta� sam w przedpokoju niegdy� swojego mie�szkania.Zadr�a� z zimna.Wokó� panowa�a cisza.- To nie dzieje si� naprawd� - oznajmi� Richard, zwracaj�c si� do �wiata w chwili buntu przeciw temu, co mówi�y mu zmys�y.Batmobil zadzwoni� przenikliwie.Jego reflektory rozb�ys�y.Richard ostro�nie podniós� s�uchawk�.-Halo?Z g�o�nika dobieg� syk i szum, jakby rozmówca znajdowa� si� bardzo daleko.G�os po drugiej stronie brzmia� obco.- Pan Mayhew? Pan Richard Mayhew?- Tak - odpar� Richard, a potem doda� z rado�ci�: - Pan mnie s�yszy? Dzi�ki Bogu! Kto mówi?- Mój wspólnik i ja spotkali�my si� z panem w sobot�, panie Mayhew.Pytali�my pana o miejsce pobytu pewnej m�odej da�my.Pami�ta pan? - Ton g�osu by� paskudny, �liski, lisi.- A, tak.To pan.- Panie Mayhew, mówi� pan, �e Drzwi u pana nie ma.Mamy powody przypuszcza�, �e bardziej ni� odrobin� min�� si� pan z prawd�.- No có�, pan twierdzi�, �e jeste�cie jej bra�mi.- Wszyscy ludzie s� bra�mi, panie Mayhew.- Ju� jej tu nie ma.I nie wiem, gdzie jest.- Jeste�my tego �wiadomi, panie Mayhew.Doskonale zdaje�my sobie spraw� z obu tych faktów.Je�li mam by� przejmuj�co szczery, panie Mayhew - a z pewno�ci� chcia�by pan, abym mówi� szczerze, prawda? - na pa�skim miejscu nie przejmo�wa�bym si� ju� nasz� m�od� dam�.Jej dni s� policzone i ich po�liczenie nie wymaga nawet liczby dwucyfrowej.- Czemu w�a�ciwie do mnie dzwonicie?Panie Mayhew - powiedzia� przyja�nie pan Croup.- Wie pan, jak smakuje pa�ska w�troba? Richard milcza�.70- Bo pan Vandemar przyrzek� mi, �e nim poder�nie pa�skie marne, chude gardzio�ko, osobi�cie wytnie j� panu i wepchnie do tego gard�a.Wygl�da wi�c na to, �e si� pan przekona, nie�prawda�?- Dzwoni� na policj�.Nie mo�ecie tak mi grozi�.- Panie Mayhew, mo�e pan dzwoni�, do kogo dusza zaprag�nie, ale nie chcia�bym, by pan s�dzi�, �e mu grozimy.Ani ja, ani pan Vandemar nie grozimy, prawda, panie Vandemar?- Nie? To co, do diab�a, robicie?- Sk�adamy obietnic� - rzek� pan Croup po�ród szumów, sy�ków i ech.- I wiemy, gdzie pan mieszka.Po��czenie zosta�o przerwane.Richard zaciska� palce na s�uchawce, wpatruj�c si� w telefon oszo�omiony.Potem trzy razy pukn�� w dziewi�tk�.- Tu centrala alarmowa.S�ucham.O co chodzi?-Mo�e mnie pani prze��czy� na policj�? Pewien cz�owiek w�a�nie grozi�, �e mnie zabije.Nie s�dz�, by �artowa�.Chwila ciszy.Mia� nadziej�, �e telefonistka w�a�nie go prze��cza, gdy g�os odezwa� si� ponownie:- Tu centrala alarmowa [ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl aceton.keep.pl

Wszelkie Prawa Zastrzeżone! Kawa była słaba i bez smaku. Nie miała treści, a jedynie formę. Design by SZABLONY.maniak.pl.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL