rozdzial 08 (15)
rozdzial 07 (15)
Rozdział9 (15)
143 15 (2)
15 (443)
018 15 (5)
712 15 (7)
035 15
15 (226)
15 (109)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Mo¿e byæ ono zachowane w ich pismach, w ich rytua³ach, w ich tradycji, w ich podejœciu do kwestii hierarchii, w ich dogmatach i regu³ach.Szko³y ezoteryczne, to znaczy nie pseudoezoteryczne, które byæ mo¿e istniej¹ w niektórych pañstwach Wschodu, trudno jest odnaleŸæ, poniewa¿ wystêpuj¹ tam “w przebraniu" zwyk³ych klasztorów i œwi¹tyñ.Klasztory tybetañskie zazwyczaj budowano na planie czterech koncentrycznych okrêgów lub czterech koncentrycznych kru¿ganków, oddzielonych od siebie wysokim murem.Œwi¹tynie indyjskie, szczególnie na po³udniu Indii, by³y budowane wed³ug tego samego planu, tyle ¿e w formie zawieraj¹cych siê w sobie kwadratów.Wierni maj¹ zazwyczaj dostêp do pierwszego, zewnêtrznego kru¿ganku i czasami wyj¹tkowo maj¹ do niego dostêp tak¿e wyznawcy innych religii oraz Europejczycy.Do drugiego kru¿ganku maj¹ dostêp tylko ludzie z okreœlonej kasty lub ci, którzy maj¹ specjalne zezwolenie.Do trzeciego kru¿ganku maj¹ dostêp jedynie ludzie nale¿¹cy do œwi¹tyni, a do czwartego bramini i kap³ani.Struktury tego typu, z niewielkimi odstêpstwami, istniej¹ wszêdzie; to w³aœnie dziêki nim szko³y ezoteryczne istniej¹, lecz nie s¹ rozpoznawane.Wœród dziesi¹tek klasztorów tylko jeden jest szko³¹.Jak mo¿na j¹ rozpoznaæ? Jeœli dostaniesz siê do œrodka, to dotrzesz zaledwie do pierwszego kru¿ganku; do drugiego kru¿ganku dostêp maj¹ jedynie uczniowie.Ale ty o tym nie wiesz.Tobie siê mówi, ¿e nale¿¹ oni do specjalnej kasty.Co siê zaœ tyczy trzeciego i czwartego kru¿ganku, to nic nawet o nich nie mo¿esz wiedzieæ.W istocie ten sam porz¹dek mo¿na zaobserwowaæ we wszystkich œwi¹tyniach; i dopóki ci siê o tym nie powie, nie zdo³asz odró¿niæ ezoterycznej œwi¹tyni lub klasztoru od zwyk³ej œwi¹tyni lub zwyk³ego klasztoru.Idea wtajemniczenia, która dotar³a do nas dziêki systemom pseudoezoterycznym, zosta³a nam tak¿e przekazana ca³kowicie b³êdnie.Legendy dotycz¹ce zewnêtrznych obrzêdów wtajemniczenia stworzono ze strzêpków informacji, które dotyczy pradawnych misteriów.Misteria stanowi³y specjalny rodzaj drogi – a w trakcie trudnego i d³ugotrwa³ego okresu studiów, organizowano tak¿e specjalnego typu przedstawienia teatralne, które w alegorycznych formach opisywa³y ca³y drogê ewolucji cz³owieka i œwiata.Specjalne ceremonie prezentacji, czyli wtajemniczenia odnotowywa³y przejœcie z jednego poziomu bycia na drugi.Jednak¿e ¿aden rytua³ nie mo¿e spowodowaæ zmiany bycia.Rytua³y mog¹ daæ jedynie wyraz dokonanemu ju¿ przejœciu.I tylko w systemach pseudoezoterycznych, w których nie ma nic oprócz rytua³Ã³w, zaczyna siê im nadawaæ niezale¿ne znaczenie.Przypuszcza siê, ¿e rytua³ przekszta³ca siê w sakrament, przekazuje lub komunikuje osobie wtajemniczanej pewne si³y.To znów odnosi siê do psychologii drogi imitacji.Nie ma ¿adnego zewnêtrznego wtajemniczenia i nie mo¿e byæ.W rzeczywistoœci istnieje tylko wtajemniczenie samego siebie.Systemy i szko³y mog¹ wskazaæ metody i drogi, ale ¿aden system ani ¿adna szko³a nie mo¿e zrobiæ za cz³owieka tego, co on sam musi zrobiæ.Wewnêtrzny rozwój i zmiana bycia zale¿y wy³¹cznie od pracy cz³owieka nad samym sob¹ [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]
